Hydrosfera,gleby

Wyróżnia się morza: przybrzeżne (Arabskie), śródlądowe (Bałtyk) międzywyspowe (Banda)
Rzeki: stałe strefa umiarkowana, kontynentalna chłodna, duże opady, małe parowanie w czasie deszczowym. Okresowe występujące w porze deszczowej, epizodyczne płyną rzadko, po wielkich ulewach.
System rzeczny rzeka główna wraz z dopływami.
Ustrój rzeczny sposób zorganizowania rzeki, wynikający z jej zasilania i określający zmienność przepływu. Ustrój deszczowy: równikowy, międzyrównikowy, śródziemnomorski, oceaniczny, monsunowy; śnieżny lodowcowy, mieszany.
Geneza misy jeziornej: naturalna POLODOWCOWE morenowe dość płytkie, rozlane, szerokie (Śniadrwy, Mamry) rynnowe woda z topniejących lodowców wyżłobiła długie, głębokie zagłębienie (Gopło, Hańcza). Wytopiskowe oczka, okrągłe, głębokie o małej powierzchni. Podczas ruchu lodowca oderwała się bryła lodu. Cyrkowe wysoko w górach, przemodelowane pole firnowe ( Morskie Oko, Czarny Staw). Wulkaniczne woda wypełniła wygasłe kratery wulkaniczne (Albano). Tektoniczno- polodowcowe głębokie rowy tektoniczne przemodelowane przez lodowiec. Tektoniczne rowy tektoniczne wypełnione wodą (Bajkał, Tanganika). Kosmiczne woda wypełnia kratery po meteorytach ( Kanada, okolice Poznania). Deltowe w dolinie rzeki osady odcinają dopływ wód ( Druzno, Dąbie). Przybrzeżne mierzeja odcina zatokę morską ( Łebsko, Gardno). Krasowe woda zbiera się w zagłębieniach skał wyżłobionych przez wodę ( Podlesie Lubelskie). Zakolowe starorzecz.
Sztuczne ANTROPOGENICZNE oligotroficzne woda o wysokiej zawartości tlenu. Dno piaszczyste, bądź kamieniste, ubogie w życie organiczne, bardzo czyste, jasnobłękitne. Eutroficzne dużo tlenu, odczyn zasadowy kwaśny, bujny rozwój życia, kolor zielonkowaty. Dystroficzne najstarsze, brunatne, dużo osadów jeziornych, dożo CO2, brak życia.
Właściwości wód: temperatura zależy od strefy klimatycznej. Gęstość zależy od zasolenia, ciśnienie i temperatury. Falowanie ruch wzbudzony poziomym ruchem powietrza, Wyróżniamy falę martwą i interferencyjną. Prądy morskie „oceaniczne rzeki”, ich przyczyną są stałe wiatry wzbudzające stały ruch wody. Większość prądów związana jest z cyrkulacją pasatową.
Gleby składają się z: części ożywionych (mikrofauna, mikroflora) części nieożywionych (oryginalne szczątki roślin i zwierząt, próchnica, sole mineralne, H20, powietrze i zwietrzelina. Fazy ciekłej wody błonkowate, mikroskopijne, kapilarne i zawieszone. Fazy gazowej- powietrze przesycone, CO2 i parą wodną.
Proces glebotwórczy przygotowawczy skałą, na której powstaje gleba wietrzeje i dzięki temu skałą uzyskuje pojemność wodną, przepuszczalność, pojawia się na niej roślinność pierwotna. Właściwy proces glebotwórczy pod wpływem mikrofauny i mikroflory powstaje humus. Pionowe i poziome wymieszanie się składnikami gleby wytwarza się profil genetyczny.
A0 poziom ściółki typowy dla gleb brunatnych i bielicowych. A1 rozkład ściółki, akumulacja próchnicy
A2 poziom wymywania, zaczyna krążyć woda i kwasy organiczne, które wymywają różne związki tak, że zostaje sama krzemionka. A3 poziom przemywania, charakterystyczny dla gleby płowej, wymieszanie się glinu, żelaza i krzemionki, co daje charakterystyczne żółto-szare zabarwienie B poziom wymywania składniki z A2 zostają wymyte, gromadzą się ( bielice, brunatne) C zwietrzelina D niezwietrzała skała