Okręgiem przemysłowym nazywamy obszar o dużym nagromadzeniu zakładów przemysłowych, które wykazują ze sobą powiązania produkcyjne. Okręg przemysłowy posiada znaczny odsetek ludności zatrudnionej w przemyśle i skupia znaczny potencjał wytwórczy na małym terenie.
ZAGŁĘBIE PÓŁNOCNE.
Położone jest na północnym wschodzie Francji, przy granicy z Anglią. Jest jednym z pierwszych, który powstał w wyniku rewolucji przemysłowej w XIX wieku. Głównymi ośrodkami są: Lille, Arras, Lens, Dunkierka. Wydobywane tam złoża węgla stały się podstawą do rozwoju energetyki i przemysłu koksochemicznego, a na jego bazie produkcji nawozów i tworzyw sztucznych. W oparciu o sprowadzane z pobliskiej Lotaryngii rudy żelaza rozwinęło się hutnictwo i przemysł elektromaszynowy. Korzystna baza energetyczna przyczyniła się do rozwoju przemysłu metali nieżelaznych. Podstawą do rozwoju przemysłu włókienniczego była rozpowszechniona w przeszłości uprawa lnu i hodowla owiec. Obecnie włókiennictwo bazuje jednak na importowanych surowcach i włóknach sztucznych. Okolice Lille znane są z produkcji wykładzin i dywanów. Położenie nadmorskie i sąsiedztwo ośrodków górnictwa przyczyniło się do rozwoju przemysłu stoczniowego w Dunkierce. Duża ilość ludności zmusza do zaistnienia przemysłu spożywczego. Istnieje tez przemysł kosmetyczny. Obecnie likwiduje się większość kopalni i coraz większą rolę odgrywa przemysł petrochemiczny.
OKRĘG PRZEMYSŁOWY BUNEOS AIRES.
Okręg ten jest przykładem zmian strukturalnych na przestrzeni lat w przemyśle tego miasta i okolic. Argentyna nie posiada szczególnie bogatych złóż surowców mineralnych, dlatego też najintensywniej rozwijały się tu działy przemysłu spożywczego, oparte na przetwórstwie miejscowych surowców, a przede wszystkim przemysł mięsny. Rozwijał się tez przemysł włókienniczy, tytoniowy i celulozowo-papierniczy. Dopiero inwestycje kapitału zagranicznego i zyski z innych działów przemysłu umożliwił rozwój energetyki, przemysłu elektromaszynowego i chemicznego ( głównie w oparciu o surowce
importowane). Dzięki temu Argentyna stała się jednym z najsilniejszych państw Ameryki Południowej.
Okręgi przemysłowe wykształciły się głównie w krajach rozwijających się lub dobrze rozwiniętych. Centralizacja przemysłu niesie ze sobą wiele udogodnień zmniejsza także koszty produkcji i usług. Większość wielkich okręgów przemysłowych znajduje się w miejscach w których występowały lub występują duże złoża mineralne (zag. Ruhry, Donieckie, Witwatersrand (??), Uralskie). Okręgi przemysłowe powstają także w miejscach w których nie występuje duża liczba złóż, ale dobre zaplecze techniczne, rozwinięta infrastruktura i dobrze wyszkolona kadra. Najlepszym przykładem są tu wielkie aglomeracje i konurbacje w Japonii (Kobe-Kioto-Osaka, Tokio-Kawasaki-Jokohama) i w USA (okolice wielkich jezior). Okręgi też w okolicach wielkich portów np. Bombaj, Roterdam-Amsterdam-Antwerpia, czy też wyżej wymienione miasta japońskie.
Z. Uralskie - jest to typowe zagłębie powstałe w okolicach bogactw mineralnych wydobywa się tu: węgiel kam., żelazo, nikiel, magnezyt, miedź, węgiel brun., tytan, chrom. Rozwinął się przemysł hutniczy, elektromaszynowy, chemiczny, lekki, zbrojeniowy.
Z. Ruhry - geneza powstania jest podobna jak Uralskiego, ale okręgi te różnią się dość znacznie w Z. Ruhry bogactwa mineralne są już na wyczerpaniu i nacisk położono na rozwój innych typów przemysłu jak: lekki, chemiczny, elektroniczny, natomiast typowe dla zagłębi mineralnych dziedziny przemysłu zostały zrestrukturyzowane (Z. Uralskie prawdopodobnie też czeka taki los)
Okolice wielkich jezior w USA (nie wiem jak to się nazywa L) - jest to jeden z największych, i najgęściej zaludnionych miejsc na świecie przemysł tam powstały nie opiera się na wydobyciu bogactw (występują tam niewielkie złoża mineralne), ale na świetnym zapleczu technicznym dobrym wyszkoleniu pracowników i rozwiniętej infrastrukturze, a także na dogodnym położeniu (bliskość portów wielkie rzeki i jeziora) i stabilnej sytuacji ekonomicznej. Rozwinęły się tam wszystkie rodzaje przemysłu mniejszą rolę odgrywają tu przemysł hutniczy i elektromaszynowy, a większą lekki, chemiczny, lotniczy i inne.
Rotterdam-Amsterdam-Antwerpia (też nie wiem czy to się jakoś nazywa się nazywa) - przemysł skupia się tu na materiałach sprowadzonych z innych krajów. Rotterdam to port, w którym dominuje przeładunek ropy naftowej. Rozwinął się tu więc przemysł petrochemiczny chemiczny i wiele innych opierających się na dużym przetwarzaniu surowców. Istnieje tu dobre warunki do rozwoju, podobne jak w USA
Tokio-Kawasaki-Jokohama - przemysł podobnie jak w miastach Beneluxu opiera się na przetwarzaniu surowców importowanych, ponieważ Japonia nie posada prawie żadnych surowców i skupia się w miastach portowych. Bardzo dobrze rozwinięty jest tu przemysł samochodowy, stoczniowy, elektromaszynowy, chemiczny, elektroniczny.
Z powodu wyczerpywania się surowców w przyszłości konieczna będzie restrukturyzacja przemysłu. W państwach rozwiniętych ten proces już się rozpoczął. Coraz większą rolę będą odgrywały aglomeracje takie jak w Japonii, USA, i w Europie zachodn