Ochrona przyrody.

Ludzie użytkują bez umiaru: rośliny, zwierzęta, glebę, wodę, powietrze i minerały do wytwarzania prawie wszystkich potrzebnych produktów. Często doprowadzają do dewastacji i zniszczenia tych naturalnych zasobów. Ochrona przyrody oznacza rozważne wykorzystanie tych bogactw i ich ochronę. Oznacza to również obowiązek zachowania najpiękniejszych naturalnych fragmentów przyrody (rezerwaty).
W chwili obecnej zachowanie życia w środowisku naturalnym i zasobów przyrody stanowi problem światowy. Zajmuję się tym m.in. Ekologia; jest to gałąź biologii badająca wzajemną zależność żywych istot i ich środowiska.
Walka o ochronę środowiska jest niezwykle trudna, przede wszystkim dlatego, że przeciwnikiem są często potężne bogate korporacje.
Przedsiębiorstwa zajmujące się pozyskiwaniem drewna bogacą się dzięki temu, że ludzie w nich zatrudnieni wycinają olbrzymie połacie lasów tropikalnych. Następnie farmerzy wypasają na uzyskanych w ten sposób terenach bydło i świnie, z których robi się później przetwory mięsne i wywozi głównie do krajów bogatych. Właściciele kopalni w poszukiwaniu cennych minerałów dewastują całe regiony po to, by zapewnić surowiec dla wielkich fabryk. Cały ten proceder katastrofalny w skutkach dla środowiska naturalnego, służy jedynie zaspokojeniu potrzeb stosunkowo niewielkiej w skali świata grupy ludzi zamożnych.
Okazuje się, że głównym winowajcą niszczenia przyrody jest społeczeństwo.
Wszyscy chcieliby oglądać piękne krajobrazy, przyrodę w jej naturalnym stanie, a jednocześnie zapominamy, że zniszczenia, jakie się dokonują są konsekwencją naszego konsumpcyjnego tryby życia.
W Polsce ochronę przyrody datuje się od czasów Bolesław Chrobry (ograniczenie połowu bobrów). W 1347Kazimierz Wielki, a w 1420 i 1423 Władysław Jagiełło wydali zarządzenia zakazujące wycinania cisów, starych dębów itp.
Obecnie działania mające na celu ochronę środowiska przebiegają na wielu poziomach i przybierają najróżniejsze formy. Już dzieci w szkole biorą udział w akcjach zbierania makulatury czy sprzątania lasu. Do działań na poziomie światowym można zaliczyć międzynarodowe konferencje, (np. taka jak zorganizowana w Rio de Janeiro w 1992r), w których biorą udział głowy najbogatszych państw, najwięksi przemysłowcy i specjaliści w dziedzinie ochrony przyrody.
Od lat 70. Coraz większą popularność i znaczenie zyskiwał ruch obrońców przyrody, tzw. "Zielonych". Do największych osiągnięć Zielonych zaliczyć można: ograniczenie połowów wielorybów, akcję przeciwko stosowaniu dryfujących sieci, kampanie w wyniku których zmniejszono emisję zanieczyszczeń w zakładach przemysłowych. Wcześniej oczywiście istnieli ludzie zajmujący się ochroną przyrody jednak ich apele i przemówienia nie docierały do świadomości ludzi.
Chcąc ratować środowisko naturalne, wystarczy przyłączyć się do jednego ze stowarzyszeń ekologicznych. Działania ich polegają na uporządkowaniu starego, zarośniętego stawu innym na oczyszczeniu okolicy ze śmieci itp.
Ekolodzy rozwieszają transparenty, plakaty, zbierają podpisy pod petycjami, piszą listy do polityków. Niektórzy stosują bardziej radykalne środki jak: strajki okupacyjne, barykady.
Większość krajów na świecie posiada obecnie sieć parków narodowych i rezerwatów. Na tych terenach nie wolno budować fabryk, osiedli mieszkalnych.
Aby zachować niektóre cenne okazy roślin i zwierząt tworzy się parki narodowe i rezerwaty. Pierwszy park narodowy utworzono w USA park Yellowstone. Tereny parków narodowych i rezerwatów udostępnia się turystom. Niektóre jednak zostały zamknięte dla ludzi z powodu dużych szkód wyrządzanych przez turystów.
Sukces działań obrońców przyrody zależy przede wszystkim od tego, czy ekologom uda się przekonać do swoich poglądów opinię publiczną.