Działania Ludzkie a Środowisko Naturalne
Działania ludzkie mają bezpośredni lub pośredni wpływ na stan środowiska naturalnego. Często jest on szczególnie szkodliwy, prowadząc do zmian, które z upływem czasu powodują degradację środowiska i stają się poważnym zagrożeniem. Podstawową przyczyną degradacji środowiska jest dążenie do zaspokajania wzrastających potrzeb ludzkich przy stale rosnącej populacji. Przemysł i rolnictwo, zwiększając produkcję i wydajność, a co za tym idzie stan posiadania, przy ograniczonych środkach na ochronę ekologiczną, oraz transport - zanieczyszczają powietrze, wodę i glebę. Produkcja energii elektrycznej opiera się głównie na spalaniu węgla, hutnictwo wykorzystuje koks, a w motoryzacji stosuje się paliwa ciekłe. Zanieczyszczenie powietrza przez emisję płynów i gazów, takich jak dwutlenek węgla, dwutlenek siarki, tlenek azotu, oraz uwalnianie do atmosfery takich pierwiastków jak arsen, rtęć, ołów, kadm, jest przyczyną wielu chorób. Zanieczyszczenia te powodują skażenie lasów, gleby, wody (np. kwaśne deszcze) oraz niszczą materiały budowlane. Różne gałęzie przemysłu chemicznego, naftowego i spożywczego używają w produkcji amoniaku, chloru, różnorodnych kwasów i innych środków toksycznych. Współczesne rolnictwo, ze względu na złe gospodarowanie glebą, prowadzące do erozji i pustynnienia, użycie środków chemicznych do ochrony roślin, konserwowania zbiorów, a także nieprawidłowego stosowania nawozów sztucznych, jest jednym z głównych sprawców skażenia naturalnego środowiska. Substancje trujące pochodzące z rolnictwa są drugim, po ściekach przemysłowych, źródłem zanieczyszczenia wód spływających rzekami do Bałtyku. Deformacje rzeźby powierzchni ziemi, takie jak szkody górnicze, zapadliska, pęknięcia, hałdy i wyrobiska eksploatacyjne, również poważnie przyczyniają się do degradacji środowiska. Zagrożeniem są także składowiska odpadów przemysłowych, w tym promieniotwórczych, wibracje, hałas i promieniowanie elektromagnetyczne.
Toksyczne środki przemysłowe (TSP) to używane w gospodarce związki chemiczne, mieszaniny, materiały promieniotwórcze, substancje biologiczne czynne oraz ich odpady zatruwające środowisko naturalne.
Atmosfera i Efekt Cieplarniany
Powietrze, którym oddychamy, jest częścią atmosfery – mieszaniny gazów otulających Ziemię. Atmosfera umożliwia życie na planecie i chroni nas przed szkodliwym promieniowaniem słonecznym. Gazy wchodzące w skład atmosfery zatrzymują ciepło dostarczane przez promienie słoneczne i odbite od powierzchni Ziemi. Bez tych gazów, zwanych gazami cieplarnianymi, Ziemia stałaby się tak zimna, że oceany by zamarzły, a życie uległoby zagładzie. Jednakże zakłócenie proporcji tych gazów przez zanieczyszczenia powoduje wzrost ilości uwięzionego ciepła, co skutkuje efektem cieplarnianym. Przewiduje się, że tylko w tym wieku wzrost średniej temperatury na naszej planecie wyniesie 0,5 stopnia Celsjusza. Naukowcy przewidują dalszy wzrost temperatury o 1,5 do 4,5 stopnia Celsjusza do połowy przyszłego stulecia. Głównymi sprawcami tego zjawiska są tlenek węgla i dwutlenek siarki.
Dziura Ozonowa
Dziura ozonowa w stratosferze chroni nas, pochłaniając nadfioletowe promieniowanie słoneczne. Jednakże wskutek powszechnego stosowania chlorofluorowęglowodorów (CFC) - w pojemnikach aerozolowych, lodówkach, środkach czyszczących i tworzywach - do atmosfery trafia więcej tych gazów, niż jest ona w stanie wchłonąć. Rozkład CFC prowadzi do powstania chloru, który atakuje i niszczy ozon. Naukowcy obawiają się, że może dojść do zmniejszenia zawartości ozonu również nad innymi częściami świata. W 1995 r. naukowcy stwierdzili obecność dziury w warstwie ozonowej nad Arktyką i częścią północnej Europy. Zanieczyszczenia te powodują wzrost zachorowań na raka skóry, będącego następstwem działania szkodliwego promieniowania nadfioletowego Słońca, docierającego przez zniszczoną warstwę ozonową.
Radioaktywność
Jądra atomowe dużego rozmiaru mogą być niestabilne i ulegać rozpadowi, uwalniając naładowane cząstki. Ten proces nazywany jest radioaktywnością. Większość pierwiastków posiada nietrwałe formy zwane radioizotopami, które pojawiają się naturalnie lub są wytwarzane w reaktorach jądrowych. Uran, posiadający 238 cząstek w jądrze, należy do najbardziej promieniotwórczych substancji. Dawki promieniowania radioaktywnego mogą zniszczyć tkanki i komórki nerwowe organizmu ludzkiego.
Zastosowanie Promieniowania
Promieniowanie alfa: naładowane cząstki (2 protony i 2 neutrony) wykorzystywane w bateriach jądrowych, np. do zasilania stymulatorów serca.
Promieniowanie beta: strumienie elektronów lub pozytonów powstające podczas rozpadu promieniotwórczego.
Promieniowanie gamma: fale elektromagnetyczne z dużą energią, powstające gdy jądra mają nadmiar energii, głównie wyzwalanej przez cząstki alfa i beta.
Główne Wycieki Promieniowania
- Windscale, W. Brytania (1957) – 39 przypadków śmiertelnych do 1979 r.
- Three Mile Island, USA (1979) – nieopublikowana liczba ofiar śmiertelnych.
- Kysztym, Rosja (1985) – obszar skażenia 1191 km².
- Czarnobyl, Ukraina (1986) – 35 ofiar śmiertelnych w ciągu 2 tygodni, 135 000 osób wysiedlonych.
właśnie tego potrzebowałem. dobra praca.