Symbolika "Władcy Much"

Kategoria: Polski
Zakres: Współczesność
Tytuł: Symbolika "Władcy much"

Symbole:
Koncha - jest symbolem władzy, stabilności oraz wpływu na politykę, która jest przyznana każdemu, kto ją trzyma. Akcja powieści obraca się wokół tego symbolu, jako walka o władzę i tym samym walka o posiadanie konchy. Jack ma bardzo dwuznaczny stosunek do konchy, ponieważ z jednej strony buntuje się przeciw niej, a z drugiej ciągle walczy o przejęcie jej, gdyż postrzega ją jako niebezpieczny dla siebie przedmiot w rękach Ralfa. Moment, w którym koncha zostaje rozbita, oznacza koniec jako takiej stabilności panującej dotąd na wyspie. To zostaje podkreślone również gdy Prosiaczek zostaje zabity.

Ogień - jest symbolem nadziei na przyszłość, a przede wszystkim nadziei na ratunek. Stosunek poszczególnych bohaterów do ognia definiuje ich moralność - dobrzy bohaterowie mają do niego pozytywny stosunek, źli negatywny. Jednak nie do końca wszyscy zdają sobie sprawę z tego jak ogień jest ważny, nawet Ralf nie jest w stanie dokładnie zrozumieć jego wagi --dopiero na końcu dostrzega ogień jako symbol bezpieczeństwa (młodsze dzieci boją się zasnąć bez ognia). Ogień jest w końcu przyczyną ich uratowania przez przepływający statek.

Okulary - są symbolem potęgi intelektu Prosiaczka

Zwierz - na początku symbolizuje po prostu strach, który stopniowo przeradza się w strach człowieka przed innymi ludźmi. Jako pierwszy zdefiniował ten fakt Simon, ale nikt nie chciał go słuchać. Kidy bestia przechodzi transformację w Władcę Much zaczyna się ostatnia część książki i zawiera punkt kulminacyjny nieludzkiej i zwierzęcej brutalności. W "rozmowie" z Simonem Władca Much mówi, że jest złem obecnym w każdym człowieku (również w tym najbardziej niewinnym - np. dziecko) i nikt nie może od niego uciec. Został stworzony i ochrzczony przez Jacka jako symbol zła.
Symbolem zła jest również Jack, którego okrucieństwo nie zna granic. Jednak to Roger reprezentuje czyste zło - jest pierwszym, który celowo zabija człowieka - Prosiaczka. Czerpie sadystyczną przyjemność z torturowania świni i innych chłopców na wyspie. Złą naturę Jacka demaskuje już jego zachowanie na początku powieści, kiedy rzuca kamieniami w młodszych chłopców, zdając sobie sprawę, że nie może zostać ukarany, gdyż na wyspie nie ma dorosłych.