Faszyzm i jego zbrodnicza ideologia

Faszyzm, różnym ludziom kojarzy się z czymś innym. Młodemu pokoleniu, które nie ma pojęcia co w latach faszystowskich się działo, na pewno nie kojarzy się ze zbrodniami jakich wtedy dokonano. Pokolenie starsze, żyjące w latach wojen i innych zbrodni na tle międzynarodowym, ma pojęcie co znaczy to wszystko co kryje się za tym terminem.
Współcześni ludzie niezwykle dziwią się jak było możliwe powstanie tak zbrodniczego systemu władzy, który w konsekwencji wywołał największą wojnę w historii ludzkości. I wojna światowa miała to być ostatnia wojna, która swoimi potwornościami i zniszczeniami spowodowały szczerą chęć narodów do pokoju. Jednak w Traktacie Wersalskim, który ustalał porządek w Europie po wojnie politycy popełnili ogromne błędy. Takie państwa jak Niemcy, Węgry, Bułgaria i inne po dyktacie zwycięskich mocarstw straciły wiele terytoriów i zostały niezwykle upokorzone. Sytuacja w tych krajach stawała się od początku pokoju bardzo niestabilna. Drugim ważnym czynnikiem powodującym powstanie faszyzmu była wysoce niestabilna sytuacja gospodarcza walczących krajów bezwzględnie, po której stronie się znajdowały. W Europie zatem szalało bezrobocie, spadek produkcji rolnej i przemysłowej, co w pewnej perspektywie czasowej powodowało wybuch niezadowolenia społecznego.
Pierwszym krajem, w którym nastąpił taki wybuch stały się zwycięskie w I wojnie światowej Włochy. W 1919 r. Benito Mussolini stanął na czele pierwszej organizacji faszystowskiej, która skupiała w swoich szeregach przede wszystkim kombatantów, monarchistów i byłych socjalistów. Jednym z głównych jej celów stało się zwalczanie komunizmu, dlatego też hojnie była sponsorowana przez przemysłowców i posiadaczy ziemskich. W szybkim czasie ruch ten zdobywał w społeczeństwie włoskim coraz więcej na znaczeniu i przekształcił się w liczącą siłę polityczną tego kraju. Tak więc Benito Mussolini w 1922 roku na czele swojej organizacji ruszył do Rzymu po władzę, którą miał przejąć w wyniku zamachu stanu. Król Włoch -Emanuel III odmówił podpisania dekretu o wprowadzeniu stanu wyjątkowego, który najprawdopodobniej umożliwiłby rozbicie faszystów. Zamiast tego monarcha 31 X 1922 roku powierzył wodzowi faszystów misje tworzenia nowego rządu. Od chwili przejęcia władzy Mussolini i jego ludzie zaczęli robić “porządki” w swoim kraju oczyszczając go ze swoich wrogów politycznych. I tak w 1925 roku wprowadzono dyktaturę partii faszystowskiej, a rok później w 1926 zakaz działalności partii politycznych i związków zawodowych. Ideologia faszystowska stała się we Włoszech w latach 1925-43 ideologią państwową. Wprowadzono masowe organizacje, do których zmuszeni byli należeć wszyscy obywatele bez względu na wiek. W szkole dzieci i młodzież została poddawana dużej propagandzie. Zlikwidowano wszelkie demokratyczne organizacje przedstawicielskie np. samorządy itd. Tajna policja czuwała nad spokojem społecznym usuwając w sposób dyskretny wszelkich przeciwników systemu. Faszyści chcąc zyskać zaufanie społeczne organizowali masowe roboty publiczne. Jednym z głównych haseł NPF(Narodowej Partii Faszystowskiej) było prowadzenie przez Włochy polityki imperialnej. Mussolini w 1935 roku zaatakował Abisynię i w rok zajął to jedyne niepodległe państwo afrykańskie. Sprzeciwy państw zachodnich (Wielkiej Brytanii i Francji) okazały się tak symboliczne, że podsycały tylko we Włoszech i Niemczech agresywne nastroje w sprawie rewizji granic w Europie. W 1937 roku Włochy przystąpiły do paktu antykominternowskiego (tworzonego przez Włochy, Niemcy i Japonie) skierowanemu przeciwko ZSRR. W latach 1936-39 Włosi bardzo aktywnie wspierają zbrojnie gen. F. Franco w wojnie domowej w Hiszpanii, dzięki czemu w kraju tym wprowadzono reżim faszystowski. Kolejną zdobyczą Mussoliniego stała się Albania, którą Włochy bezprawnie zaanektowali w 1939 roku. Faszyści włoscy zajęcie Albanii uważali za kolejny krok w dalszych podbojach w
rejonie Morza Śródziemnego. Zgodnie z ideologią faszystowską odnośnie kultu jednostki Mussolini nawiązując do starożytnego Rzymu ogłosił się wodzem (był dyktatorem), aby zwiększyć swój autorytet w państwie.
Niemcy okazały się następnym państwem po Włoszech, w którym zapanował faszyzm. Jednak ze względu na bardziej radykalną formę w Niemczech został on nazwany nazizmem lub hitleryzmem. Przywódcą tej ideologii politycznej został Adolf Hitler. Został on także przywódcą NSDAP (narodowych socjalistów) w 1921 roku i pokazał się od początku drogi do władzy jako znakomity organizator i mówca. Program jego partii charakteryzował się szowinizmem, rasizmem, skrajnym antykomunizmem. Biorąc przykład z Mussoliniego, naziści niemieccy dokonali w 1923 roku w Monachium zamach stanu w celu przechwycenia władzy. Jednak władze Bawarii stłumiły faszystów, a ich przywódców osadziły w więzieniu. Partia Hitlera została rozbita i wydawał się jej szybki koniec. Sam Hitler został osadzony w więzieniu na półtora roku, gdzie jednak nie zarzucił działalności politycznej. Korzystając z ograniczenia wolności napisał on “Mein Kampf”(Moja walka), w którym to utworze zamieścił cały swój złowieszczy program. Przewidywał on rewizje granic Niemiec, prowadzenie polityki ludobójstwa, i walkę z komunizmem. W 1925 roku Hitler został wypuszczony z więzienia i bardzo szybko zdołał odbudować struktury rozbitej partii. Zaczął on walczyć o władze nad krajem w sposób legalny, czyli chciał aby jego ugrupowanie wygrała demokratyczne wybory. Pomocne w tym miały być stworzone w NSDAP bojówki (SA i SS), które miały ochraniać wiece partyjne i rozbijać spotkania z wyborcami przeciwników politycznych. Prawdziwym przełomem w drodze po władzę okazał się dla hitlerowców wielki załam gospodarczy w 1929 roku. Spowodował on w Niemczech masowe bezrobocie (około 4 milionów ludzi), a co za tym idzie wielkie niezadowolenie w społeczeństwie niemieckim. Do ludzi zaczęły docierać rasistowskie i imperialne hasła nazistów i zdobywali oni coraz to większe poparcie. Po wyborach do Reichstagu w 1932 roku NSDAP okazała się najsilniejszą formacją polityczną w parlamencie. W 1933 roku Adolf Hitler został zaprzysiężony na kanclerza przez starego i schorowanego prezydenta Rzeszy von Hindenburga. W tymże samym roku naziści podpalili Reichstag i oskarżyli o to komunistów. Zdarzenie to stało się dla nich pretekstem do wprowadzenia stanu wyjątkowego, który ograniczał wolności obywatelskie. Rok później zmarł prezydent Hindenburg co wykorzystał skrzętnie Hitler przejmując jego uprawnienia. Posiadając władzę kanclerską i prezydencką ogłosił się on wodzem narodu niemieckiego- fuhrerem. Również 1934 roku Hitler rozkazał zlikwidować opozycje wewnątrz partyjną, która dokonała się 30 czerwca poprzez rozstrzelanie przywódców SA . Od początku panowania nazistów rozpoczęły się wielkie prześladowania Żydów i Cyganów, których w myśl ideologii uważano za sprawców wszelkich nieszczęść Niemców. W Ustawach Norymberskich z 1935 roku hitlerowcy zabronili obywatelom niemieckim pochodzenia żydowskiego sprawowania urzędów, małżeństw z Niemcami, przebywania w określonych miejscach itd. Tajna policja - gestapo i SS zajmowały się unieszkodliwianiem przeciwników systemu, skrytobójczo mordując lub osadzając w obozie koncentracyjnym. Hitler poprzez masowe zbrojenia i wielkie roboty publiczne w sposób drastyczny zmniejszył bezrobocie i poprawił byt przeciętnego Niemca. Jego sukcesy gospodarcze sprawiły, że przeważająca część społeczeństwa faktycznie popierało politykę dyktatora. W nazistowskich Niemczech utworzono na wzór włoski masowe organizacje, do których wprowadzono obowiązkową przynależność wszystkich obywateli. Dzieci i młodzież zrzeszona była w hitlerjugen gdzie wychowywano je w duchu narodowo-socjalistycznym. Wszelkie struktury państwa zostały podporządkowane partii nazistowskiej, która używała ich do kontroli obywateli. Ogromne znaczenie w III Rzeszy przywiązywano do propagandy, dlatego też wszelkie rocznice i wydarzenia wykorzystywane były do pokazania ludności nazizmu z jak najlepszej strony. W 1938 w nocy z 9 na 10 października hitlerowcy dopuścili się masowych napadów na ludność żydowską, niszcząc jej mienie i paląc synagogi. Wydarzenie to przeszło do historii pod nazwą “Kryształowa noc” i była zapowiedzią okropności jakie czekają podbite przez III Rzesze narody. W polityce zagranicznej Hitler konsekwentnie realizował swój program polityczny nakreślony we własnej książce. W 1935 roku Niemcy łamiąc postanowienia wersalskie wprowadziły powszechny obowiązek służby wojskowej. Zachęcony ugodową polityką państw zachodnich dyktator niemiecki zdecydował się w 1936 roku na obsadzenie wojskiem strefy w Nadrenii gdzie koncentrował się przemysł ciężki. Ku zdziwieniu samych Niemców państwa zachodnie ograniczyły się tylko do protestów zamiast do siłowego wyegzekwowania przestrzegania postanowień Traktatu Wersalskiego. Kolejnym elementem agresywnej polityki Hitlera była pomoc okazana generałowi Franco w wojnie domowej w Hiszpanii. Dzięki wsparciu lotniczego korpusu “Condor” zbuntowany generał hiszpański uzyskał panowanie w powietrzu w tej wojnie i w 1939 roku przejął władze w tym kraju. W 1938 roku Hitler dokonał tak zwanego “Anschlussu” (połączenia) Austrii. Na przełomie 1938-39 dokonuje rozbioru Czechosłowacji. Ostatecznie jednak polityka Francji i Wielkiej Brytanii ponosi klęskę ponieważ zaborcza polityka faszystowskiej III Rzeszy sprowokowała konflikt z Polską, która zdecydowana była bronić zbrojnie swojego terytorium. W 1939 roku Hitler zdeklarowany anty komunista zawarł z komunistycznym Związkiem Radzieckim pakt (który przeszedł do historii pod nazwą Ribbentrop - Mołotow) o przyjaźni i współpracy, który przewidywał IV rozbiór naszego kraju. Z dniem 1 IX 1939 roku została wywołana przez Niemcy hitlerowskie wojna z Polską. Mimo prób nazistowskiej dyplomacji aby konflikt polsko-niemiecki zamienić w sprawę lokalną sojusznicze mocarstwa zachodnie wypowiedziały agresorowi 3 IX wojnę. Fakt ten sprawił, że po 21 latach pokoju wybuchła kolejna wojna, która swoim zasięgiem, liczbą ofiar i skalą zniszczeń znacznie przewyższyła I wojnę światową. W latach 1939-41 Hitler poprowadził swój kraj do oszałamiających zwycięstw, których skala nigdy jeszcze nie była notowana w historii wojen. Stosując nową taktykę atakowania (Blitzkrieg) Niemcy kolejno podbijały w błyskawicznych kampaniach :Polskę, Danię, Norwegię, Holandie, Belgię, Francję, Jugosławie, Grecje i bardzo duże obszary ZSRR. Jednak klęska stalingradzka i przyłączenie się do wojny USA przesądziło o klęsce III Rzeszy w wywołanej przez siebie wojnie. Ostatecznie państwo Hitlera skapitulowało 8 V 1945 roku. Zanim do tego doszło w podbitej wcześniej Europie naziści zdołali wcielić w życie swój zbrodniczy program ludobójstwa. Szczególnym okrucieństwem Niemcy wsławili się na terenach podbitej Europy Wschodniej gdzie przygotowali te ziemie do swojej “przestrzeni życiowej”. Po pokonaniu naszego kraju Gestapo i SS w masowych egzekucjach zabijała polskich polityków, nauczycieli, księży (zwanych polską inteligencją). Miało to służyć w zamienieniu narodu polskiego w niewykształconą masę niewolników III Rzeszy. Jednak naczelnym narzędziem terroru hitlerowców stały się obozy koncentracyjne. W 1933 roku z rozporządzenia Himmlera szefa SS powstał w Dachau pierwszy obóz koncentracyjny, który posłużył jako wzorcowy dla następnych. Osadzano w nim przeciwników politycznych, Żydów i pospolitych przestępców. W czasie wojny na terenie Generalnego Gubernatorstwa Niemcy wybudowali największe obozy zagłady, które stały się miejscem kaźni około 11 milionów ludzi. Obozy tworzono po to aby maksymalnie wykorzystać siłę roboczą i wyniszczyć biologicznie wskazane przez reżim narody czyli : Żydów, Polaków, Cyganów, Rosjan i innych. Do największych miejsc zagłady zaliczamy : Oświęcim (około 2 milionów ludzi uśmierconych), Majdanek , Treblinka, Bełżec, Sobibór. Z akcji masowego uśmiercania Rzesza czerpała ogromne korzyści materialne. Osobom umieszczanym w obozie koncentracyjnym naziści konfiskowali majątki, również ogromne korzyści finansowe czerpało SS z niewolniczej siły roboczej. Hitlerowcy nie mieli nawet poszanowania dla zwłok uśmierconych ludzi,(np. z włosów robiono włosiankę ubraniową, ze sztucznych zębów z metali szlachetnych robiono sztaby i wysyłano do centrum SS). Ogromne barbarzyństwo faszystów ukazało się również przy "pochówku" ludzi zamordowanych w tych obozach. Zazwyczaj wykopywano wielki dół i wrzucano dosłownie tam ich ciała. Jeżeli ludzie, znajdujący się w obozach, nie umierali przez komory gazowe lub palenie, dziesiątkował ich głód czy różne choroby, np. tyfus.
Te potworności jakich dokonali w myśl ideologii faszystowskiej raz na zawsze zmieniło wyobrażenie człowieka o samym sobie. Słynny cytat Zofii Nałkowskiej - “ludzie ludziom zgotowali ten los” daje nam współczesnym do myślenia nad zbrodniczym systemem jakim był faszyzm, który ludobójstwa uważał za jeden z najważniejszych celów swojego istnienia i zrobił z tego prawo. Ostatecznie ci, którzy kierowali tym imperium zła jakim były nazistowskie Niemcy odpowiedzieli przed Trybunałem Norymberskim. Międzynarodowy Trybunał Wojskowy uznał cztery organizacje powołane przez Hitlera za przestępcze. Były nimi: NSDAP, SS, SD, Gestapo.