ZAKAŻENIA GNILNE - są to zakażenia wywołane przez drobnoustroje beztlenowe wytwarzające silne toksyny. Objawy zapalne są tu słabo wyrażone; ropa nie występuje; występuje tu rozpad tkanek, gnicie zgorzel w tkankach, pojawia się płyn gnilny, paskowaty
ZGORZEL GAZOWA/CLOSTRIDIUM/: zakażenie wywołane przez beztlenowce z grupy, a najczęściej perfringes. Cechą jest wytworzenie gazu w tkankach.
POSTACIE ZGORZELI GAZOWEJ:
I - w tkance podskórnej: wytworzony gaz z obumarłych i obumierających tkanek powoduje obrzęk, bladość lub zasinienie i ochłodzenie skóry; charakterystyczne trzeszczenie podczas dotyku.
II - w mięśniach pod powięziami: skóra może być niezmieniona, z rany wydziela się skąpa brunatna wydzielina, zdjęciem RTG można stwierdzić wystąpienie pęcherzy gazu.
OBJAWY: ból, gwałtownie pogarszający się stan chorego, zaburzenia świadomości, przyspieszenie tętna, spadek ciśnienia tętniczego krwi, twarz ziarnista.
ZAPOBIEGANIE ZGORZELI:
1.dokładne wycięcie tkanek martwych,
2.pozostawienie podejrzanej rany do powtórnego zszycia lub gojenie się przez ziarninowanie idrenowanie
3.leczenie: antybiotyki, nacięcie obumarłych tkanek, leczenie tlenem, duże dawki surowicy przeciwzgorzelinowej, izolacja pacjenta/przestrzeganie reżimu sanitarnego.
ZAKAŻENIA SWOISTE: są one wywołane przez drobnoustroje, z których każdy jest swoisty dla każdego/danego/ rodzaju schorzenia. Podział zakażeń swoistych: 1.ostr(tężec), 2.przewlekłe(gruźlica, kiła).
TĘŻEC - wywołuje go laseczka tężca ściśle beztlenowa, bytująca w ziemi i wytwarzająca przetrwalniki. Chorobę wywołują toksyny wytwarzane przez laseczki, które dostały się do rany. Toksyny te wędrują wzdłuż nerwów obwodowych i ruchowych, działanie drażniące
OBJAWY zwiastujące: niepokój, bezsenność, złe samopoczucie, ból głowy, ból w ranie, zianie, gorączka.
OBJAWY tężca: napięcie mięśni żwaczy i karku, utrudnone połykanie i sztywność karku, nasilający się szczękościsk, kurcze mięśni w okolicy rany, początkowo napięcie mięśni jest częściowe i pojawia się pod wpływem różnych bodźców, później może trwać długo i doprowadzić do zgonu chorego z powodu skurczu mięśni klatki piersiowej uniemożliwiającego oddech.
NAPAD TĘŻCOWY: polega on na tężcowym skurczu wszystkich mięśni danej części ciała, są to skurcze toniczne, czyli długotrwały skurcz włókienMięśniowych
ZAPOBIEGANIE ZAKAŻENIU TĘŻCEM: chirurgiczne wycięcie rany, właściwe miejscowe leczenie rany, podanie antybiotyków, anatoksyna tężcowa, preparaty imuglobiny ludzkiej.