Wiersz Pt. "Podróż" Zbigniewa Herberta składa się z 8 strof, z czego 7 z nich ponumerowane są w kolejności rosnącej.
W wierszu oczywiście występują środki stylistyczne takie jak epitety ("podróż długa"), metafory ("cała skóra zmierzył się ze światem").
Cały wiersz stanowi jedną wielką apostrofę. Podmiotem lirycznym jest doświadczony podróżnik, osoba znająca dobrze geografię, różne mitologie oraz historię. Osoba ta lubi spontaniczne wyprawy w ciemno, to wtedy czuje się wolny i w pełni zintegrowany ze światem. Ludzie od zawsze podróżowali i podróżować będą, choć kolejne pokolenia przemijają, a czas upływa.
Na koniec definiuje on znaczenie "prawdziwej podróży"- otóż prawdziwa jest tylko taka, z której się nie wraca…