Charakterystyka Bilba Bagginsa

Bilbo Baggins był hobbitem. Miał ponad 50 lat, ale nie było to dużo, jak na hobbita. Mieszkał on w norce, która znajdowała się na Pagórku (tak nazywało się wzniesienie w promieniu kilku mil).

Bilbo wyróżniał się wieloma cechami. Posiadał niski wzrost, okrągły i wystający brzuch, co świadczyło o tym, że lubił dużo jeść. Miał kędzierzawe włosy, spiczaste uszy, natomiast twarz robiła wrażenie bardzo poczciwej. Jego stałym ubiorem zostały żółte spodnie i zielony kubrak. Nie nosił obuwia, gdyż owłosione stopy o grubej podeszwie prawie je zastępowało.

Na początku Bilbo nie lubił przygód, ponieważ uważał, że to same „niewygody”. Wolał zostać w domu, z czego można wywnioskować, iż to typowy domator. Gościnność to jedna z głównych cech Bagginsa. Lubił gości, o czym świadczyły wieszaki, których było mnóstwo w korytarzu nory. Na dodatek znajdowało się tam kilka sypialni.

Po odwiedzinach 13 krasnoludów, hobbit zgodził się wziąć udział w wyprawie, mimo swoich poglądów. To właśnie podczas podróży ujawniło się wiele jego pozytywnych cech. Między innymi była to duża odwaga oraz spryt, którym się odznaczył, kiedy pokonał pająki i uwolnił swoich przyjaciół z pułapki. Do głowy przychodziło mu wiele pomysłów, np. wymyślił sposób ucieczki od Leśnych Elfów. Podczas spotkania z Gollumem nie zawodziła go pamięć, a także inteligencja. Postępował rozsądnie i jak najlepiej dla kompanów. Wyróżniał się nadzwyczajną uczynnością. Zawsze można było na niego liczyć, nawet w trudnej sytuacji.

Sądzę, że Bilbo, choć nie wyglądał jak bohater, to postępował bardzo szlachetnie, co u hobbitów było rzadkością. Uważam, że powinien zasłużyć na miano „najlepszego bohatera”.