W dniach 1-22 lipca 1944 roku w Bretton Woods odbyła się konferencja międzynarodowa , na której zwyciężyła koncepcja White’a w myśl której równowaga płatnicza krajów uczestniczących miała być osiągana nie za pomocą ograniczania wymienialności walut i nie przez zdanie się na działanie wyłącznie mechanizmów rynkowych ( jak w systemie waluty złotej ), lecz przez prowadzenie odpowiedniej polityki gospodarczej, do czego zobowiązywały się kraje uczestniczące w systemie. Podstawę tego systemu stanowiły dwie zasady:
- wymienialności walut ( jako wymienialność gwarantowana przez bank centralny emitujący daną walutę , oraz jako całkowitą swobodę obrotu pieniężnego w skali międzynarodowej)
- stabilności walutowej( kursy walut narodowych miały być wyrażane bądź w złocie ( kursy parytetowe), bądź w dolarach USA (kursy centralne); kształtowaniem kursów bieżących rządziły następujące zasady:
1.W oficjalnych transakcjach złotem i walutami wymienialnymi dopuszczalne były odchylenia ± 1% od kursu parytetowego lub centralnego.
2.Wykluczone były dyskryminacyjne zarządzenia walutowe i praktyki różnicowania kursów walut.
Krótkookresowa nierównowaga bilansu płatniczego miała być likwidowana na drodze wykorzystania rezerw walutowych (złota i dolarów USA) lub zaciągania kredytów zagranicznych. Długookresowa nierównowaga bilansu płatniczego miała być przezwyciężana przez kraje deficytowe przez odpowiednią politykę gospodarczą. Dewaluacja musiała być poprzedzona zgodą MFW i nie mogła – bez stwierdzenia przez MFW tzw. zasadniczego braku równowagi – przekraczać 10%.
W systemie tym rolę walut rezerwowych grały złoto i dolary USA ; funkcję waluty kluczowej systemu pełnił dolar USA jako waluta wymienialna na złoto wg parytetu.
Dnia 30 kwietnia w Kingston na Jamajce Rada Gubernatorów MFW , dokonała formalizacji podstawowych uzgodnień przez wniesienie drugiej poprawki do umowy o MFW. Na mocy porozumień jamajskich:
- została zniesiona zasada stałych kursów walut
- przyjęto zasadę ,że raz wybrane reguły kursowe (system kursowy) powinny być przestrzegane; ich zmiana wymaga notyfikacji MFW
- została zniesiona zasada ustalania parytetów walut w złocie i urzędowej ceny złota
Wykształciły się i były stosowane przez poszczególne kraje 3 podstawowe systemy kursowe: kurs płynny, kierowany kurs płynny, kurs centralny.
W funkcji pieniądza światowego złoto zastąpił dolar USA, który jest także najważniejszym elementem rezerw walutowych banków centralnych.
Do elementów decydujących o jego pozytywnej ocenie należą: elastyczność, wielość źródeł pieniądza światowego oraz rozłożenie korzyści z emisji pieniądza międzynarodowego na wiele krajów.