Trądzik pospolity

TRĄDZIK POSPOLITY
Rozszerzone pory, błyszcząca twarz, szpecące zaskórniki, grudki oraz ropne krostki powodują kompleksy, zaburzenia emocjonalne, przeszkadzają w życiu osobistym i zawodowym. Są zmorą nastolatek. Zaniedbane potrafią nękać długo, nawet po trzydziestce. Zdarzają się kobietom dojrzałym, np. przechodzącym klimakterium.
Jak powstaje?
Trądzik związany jest z burzą hormonalną okresu dojrzewania. Wywołują go androgeny, męskie hormony wydzielane przez nadnercza. W małej ilości produkują je też jajniki kobiety. Nie można jednak powiedzieć, że trądzik pospolity jest schorzeniem hormonalnym. U osób nim dotkniętych często nie stwierdza się ani nadmiaru, ani niedoboru androgenów. Aby powstał wystarczy ich normalny poziom. Dotyka on w równym stopniu dziewczęta i chłopców. Często decydują tu skłonności genetyczne, polegające na pewnego rodzaju nadwrażliwości skóry na hormony męskie.
Wszystko zaczyna się w gruczole łojowym, który wydziela zbyt dużo tłuszczu. Powoduje to zatkanie porów i tworzenie się zaskórników. Na tym etapie bardzo pomocne są oczyszczające plastry, wprowadzone przez Pond's Institute. Odblokowują głęboko pory, usuwają z nich brud i wydzielinę gruczołów łojowych. Zabezpieczają przed następnym etapem, czyli powstaniem wągra. Za jego czarny kolor odpowiedzialny jest pigment (melanina). Wągry są siedliskiem bakterii, które wywołują stan zapalny skóry. Staje się ona zaogniona, pokryta krostkami, w których zbiera się ropa.
Kolejne etapy
Zmiany trądzikowe powstają na twarzy, plecach, dekolcie, ramionach, w rowku między piersiami (w tzw. okolicach łojotokowych). Lekceważone, nie pielęgnowane właściwie lub nie leczone nasilają się. I tak:

* trądzik zaskórnikowy - jest pierwszym najłagodniejszym etapem dolegliwości. Pojawiają się wtedy na skórze pojedyncze grudki zapalne. Daje on początek cięższym odmianom;
* grudkowo-krostkowy - cera pokrywa się ropnymi krostkami i grudkami;
* ropowiczy - zaawansowana i ciężka postać z guzkami, cystami, przetokami;
* bliznowcowy - ostatni etap, z wykwitami przypominającymi zagłębione kratery. Mają one kolor różowy lub czerwony, starsze - czasami żółtawy. Duża ich ilość oszpeca twarz i ciało. Czasami mogą być efektem nieumiejętnego wyciskania ropnych krostek, bez zachowania antyseptyki. Powoduje to rozszerzenie się infekcji. Dlatego cerę trądzikową należy zawsze oczyszczać u specjalisty, w dobrym gabinecie kosmetycznym. Przy zmianach ropnych nie stosować w domu peelingu.

Właściwe kosmetyki
Podstawowym błędem jest częste mycie skóry trądzikowej wodą z mydłem oraz przecieranie jej np. spirytusem salicylowym czy silnie działającym tonikiem z alkoholem. Co prawda odtłuszczają i wysuszają one skórę, ale jednocześnie agresywnie niszczą jej naturalny wodno-tłuszczowy płaszcz ochronny. W rezultacie gruczoły łojowe pracują intensywnej i wydzielają więcej tzw. sebum (tłuszczu).
Najlepsze efekty pielęgnacyjne dają łagodne serie kosmetyków przeznaczone do cery z problemami trądzikowymi, które eliminują przyczyny zmian chorobowych. Niwelują nadmiar tłuszczu, usuwają zrogowaciałe komórki, udrażniają pory, działają antybakteryjnie, uspokajają i nawilżają skórę.
Najbardziej popularne ich składniki to:
* aloes - odkaża; * drożdże - działają oczyszczająco i ściągająco; oczar wirgilijski - zwęża rozszerzone pory; * olejek z drzewa herbacianego - niszczy bakterie, grzyby, wirusy; * prowitamina B5 (pantenol) - łagodzi podrażnienia, uspokaja, nawilża; * sole miedzi i cynku - regulują pracę gruczołów łojowych, przyspieszają gojenie zmian skórnych; * siarka - usuwa zrogowaciały naskórek; * tymianek - łagodzi stany zapalne.
Kiedy do lekarza?
Ciężkich zmian trądzikowych nie są w stanie złagodzić kosmetyki. Ocenia się, że w 25 procentach przypadków powinien wkroczyć lekarz dermatolog. Aplikuje on maści, żele, płyny, kremy, których zadaniem jest odblokowanie gruczołów łojowych i zlikwidowanie stanu zapalnego skóry. Część tzw. kosmetyków medycznych dostępna jest w aptekach bez recepty. Na przykład Acnosan lub zawierające nadtlenek benzoilu - Clerasil, Oxy, Benzacne, Clean and Clear czy retoinę (kwas trans witaminy A) - Retin-A, Aknoten. Kiedy one zawodzą, lekarz wkracza z preparatami zawierającymi antybiotyki (wyłącznie na receptę). Erytromycynę mają w swym składzie Dawercin i Aknemycin, Klindamycynę - Dalacin T. Leczenie miejscowe czasami wspomaga się antybiotykami przyjmowanymi doustnie. Decyzję o podjęciu kuracji lekarz zawsze rozważa indywidualnie.