Edward Gierek urodził się w robotniczej rodzinie. W swym młodzieńczym ży-ciu mieszkał we Francji, gdzie wyjechał wraz z matką i jej drugim mężem. Już w 1920 roku wstąpił do związków zawodowych i polskiej sekcji Francuskiej Partii Komunistycznej. W latach 1934-1937 przebywał w Polsce, gdzie został wysiedlony karnie. W kraju odbył służbę wojskową, a po zawarciu związku małżeńskiego wyemigrował do Belgii. Tam doskonalił znajomość języków obcych, co w późniejszych czasach bardzo mu się przydało do międzynaro-dowych pertraktacji. Podczas drugiej wojny światowej działał w belgijskim ruchu oporu. W późniejszych czasach podczas pobytu w Belgii Gierek pełnił funkcję przewodniczącego Rady Narodowej Polaków i Związku Patriotów Pol-skich, gdzie doskonalił się w zarządzaniu. W roku 1948 powrócił do rodzinnego kraju, gdzie pełnił funkcję sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Kato-wicach, był członkiem KC PZPR. W latach 1956-1970 sprawował wiele funkcji partyjnych, był członkiem Biura Politycznego KC PZPR. W końcówce lat 60 –tych został przywódcą partii komunistycznej. W grudniu 1970 zastąpił Gomółkę i objął stanowisko I sekretarza KW PZPR w woj. katowickim.
Gierek został wychowany na bogatym zachodzie Europy i po objęciu rzą-dów w kraju starał się, aby nasz kraj przypominał kraje zachodu, lecz mimo tych zamiarów nie chciał porzucić ustroju komunistycznego.
Gomółka mimo swych co prawda pozytywnych dla kraju zamiarów nie do końca sprawdził się w roli przywódcy narodowego. To prawda, że podczas jego rządów kraj znacznie rozwinął się gospodarczo. W Polsce budowano dużo i szybko, lecz nie były to budowle wykonane solidnie i starannie, często po krót-kim czasie użytkowania należało je przebudowywać, lub remontować. W kraju nastąpił znaczny rozwój komunikacyjny. Pierwszy sekretarz zlecił budowę wie-lu obwodnic wokół miast, dróg szybkiego ruchu, oraz wiaduktów nad liniami kolejowymi. Za czasów panowania Gierka do rolnictwa wprowadzono wiele maszyn, zaczęto używać w większej mierze nawozów sztucznych itp. Produko-wane w Polsce produkty były jak na tamte lata dobrej jakości – odpowiadały normą i standardom zachodnio europejskim.
Za czasów gierka wprowadzono wiele trafnych i bardzo przydatnych na-rodowi polskiemu innowacji. Lecz w pewnym momencie ilość inwestycji prze-rosła naszego przywódcę, najwidoczniej nie miał on zbyt obszernej „armii” do-brze wyszkolonych doradców i podwładnych, którzy sprawowaliby pieczę nad tym, co powstawało w kraju. Realizacja wielu pomysłów była nieprofesjonalnie wykonana – miasta budowano bez oczyszczalni ścieków, domy budowano z ra-kotwórczych i szkodzących zdrowiu materiałów, żywność była często skażona, a stan środowiska naturalnego znacznie się pogorszył. Polska w tej dekadzie nawiązała wiele kontaktów międzynarodowych na stopie gospodarczej – eksportowano wiele polskich złóż. Złoża te jednak nie były wydobywane rozsądnie lecz z wielkim rozmachem, szybko i bez zastanowienia się nad konsekwencjami.
Taki brak zastanowienia się nad przyszłymi konsekwencjami nastąpił również podczas zaciągnięcia wielo miliardowych kredytów, które umożliwiły początkowo pewien rozwój kraju, lecz gdy pieniądze wydawano na drogie za-chodnie technologie głównie z Francji i RFN. W myśl przyjaznego spojrzenia społeczeństwa na rządy Gierka, ten wykupił licencję na produkcje Fiata 126p – samochód ten miał podnieść status życia Polaków i przybliżyć go znacznie do standardów życia panujących na zachodzie Europy. Jednak nieumiejętne rozpo-rządzanie pożyczonymi pieniędzmi, korupcja i braki w rynku, spowodowały po-głębienie kryzysu gospodarczego w kraju. Chcąc zahamować pogłębiający się kryzys gospodarczy współpracownicy Edwarda Gierka widzieli tylko jedno wyjście – podniesienie cen. Na odzew tych działań rządu w społeczeństwie nie długo trzeba było czekać – w 1976r. w Radomiu i Ursusie, oraz w 1980 w Gdańsku zorganizowano protesty w których znaczną część uczestników stano-wili robotnicy. Towary zaczęły być wydzielane społeczeństwu, wprowadzono tzw. „sprzedaż na kartki” np. na jedną dorosłą osobę przypadało 2,5 kg mięsa i wędlin, 1kg cukru miesięcznie. Jednak przekonanie rządzących o tym, iż polska gospodarka rozwija się nad wymiar dobrze nie pozwoliło na jakiekolwiek zmia-ny, ani poprawki. Znaczna część zapożyczonych pieniędzy w państwach kapita-listycznych została przeznaczona na rozwój polskiej kultury i nauki.
Związek radziecki widząc „poprawiającą” się sytuację finansową Polski, postanowił że i on nie może spocząć bez żadnych profitów z tak dobrze i dyna-micznie rozwijającego się państwa jakim stała się Polska. ZSRR zaczął propo-nować kontrakty Polskim firmom, które zamiast czerpać korzyści z wykonywa-nych za wschodnią granicą prac musiały dokładać do interesu. Co jeszcze bar-dziej pogrążyło stan polskiego budżetu i uniemożliwiło spłatę zaciągniętych kredytów.
Edward Gierek już w lipcu 1980r. został zmuszony do ustąpienia ze sta-nowiska przywódcy partii. W ramach rozliczeń wewnętrznych został usunięty z PZPR. Podczas stanu wojennego został oddzielony od społeczeństwa, a w ra-mach represji została mu odebrana emerytura.
Ocena dekady gierkowskiej nie może być jednoznaczna, gdyż człowiek ten początkowo robił co mógł, aby poprawić stan polski i status życia polskiego narodu. Niestety w pewnym momencie zaczęto stosować propagandę, która miała tuszować niepowodzenia rządzących krajem, co nie było dobrym rozwiązaniem. Może gdyby Gierek miał odwagę przyznać się do błędów, do tego że dana sytuacja go przerosła, że nie ma obok siebie wystarczającej kadry doradców i współpracowników, może wtedy w naszym społeczeństwie zdobyłby jakieś uznanie. Lecz sposób jego politykowania nie był uczciwy, tuszował przed narodem problemy państwa, a wręcz przeciwnie informował o coraz większych sukcesach naszej gospodarki. Edward Gierek nie był uczciwy w stosunku do społeczeństwa, co świadczy o tym iż moja ocena jego osoby nie może być pozytywna, lecz wydaje mi się że chciał dla kraju jak najlepiej więc nie mogę go też jednoznacznie krytykować. To prawda, że pogrążył państwo w strasznych długach, które cały czas są przez nas spłacane i będą spłacane jeszcze przez nasze dzieci, lecz mam nadzieje iż nie było to jego zamierzonym celem. Przyczynił się on do rozwoju kraju, zrobił dla niego tyle ile mógł, lecz w chwili gdy zobaczył że stanowisko jakie zajmował przerosło jego kompetencje powinien się wycofać i dać możliwość kierowania krajem innym osobom.
W tym dziesięcioleciu wydarzyło się bardzo wiele i tych dobrych rzeczy i tych złych. Dzięki Gierkowi polska uwolniła się też spod rządów ZSRR. Lecz z drugiej strony pustki w sklepach i okłamywane, oraz wykorzystywane przez partię społeczeństwo, jest czymś gorszym niż chwilowy postęp gospodarki, a chwilę po tym jej całkowite załamanie. Próba załatania dziury budżetowej nie powinna odbijać się aż tak znacznie jak wtedy na zwykłych szarych obywate-lach. Zatem moim zdaniem podczas tego dziesięciolecia rządy pod kierownic-twem Edwarda Gierka przyniosły negatywne skutki, które odczuwamy po dziś dzień i jeszcze przez pewien czas Polacy będą odczuwać