Formy ochrony przyrody

Ziemia jest domem człowieka. Pokrywają ją wody, gleby i skały. Gdy Ziemia choruje ludzie chorują razem z nią. Powinnością człowieka jest o nią dbać. Dzieci powinny poznać znaki: „Zielony punkt” i „Bez freonu”, które pozwalają rozróżnić produkty bezpieczne dla środowiska naturalnego i wpłynąć na dobór odpowiednich produktów dla całej rodziny. Obecnie działa wiele organizacji mających na celu ochronę przyrody między innymi: Państwowa Inspekcja Ochrony Środowiska jako wyspecjalizowana agenda Ministerstwa Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Państwowa Rada Ochrony Środowiska jako organ doradczy i opiniodawczy i Liga Ochrony Przyrody (LOP). Jest to założona w 1928 organizacja społeczna wyższej użyteczności. Jej celem jest popularyzacja idei ochrony przyrody i środowiska, a także kształtowanie właściwego stosunku człowieka do przyrody. LOP organizuje wiele imprez kultywujących ideę ochrony środowiska - np. Tydzień Ochrony Przyrody, Tydzień Czystości Wód, wydaje miesięcznik "Przyroda Polska"; swoją działalność rozwija przede wszystkim wśród młodzieży szkolnej.
Uczniowie szkół również powinni włączyć się w ochronę przyrody na przykład: zapobiegać bezmyślnemu zaśmiecaniu terenu, niszczeniu zieleni podczas zabaw i wycieczek. Należy opiekować się roślinami, krzewami, drzewami wokół szkoły. Nie niszczyć i nie pozwalać innym niszczyć przyrody.

Ochrona przyrody to również dbanie o zdrowie ludzi oraz zwierząt. Ochronie zdrowia służy ograniczenie niepotrzebnego hałasu w domu, szkole ogrodzie czy lesie. Przeświadczenie o tym, iż żyjemy w środowisku z innymi ludźmi powinno zachęcać do nie przeszkadzania i pełnej akceptacji drugiego człowieka.
Powietrze, którym oddychamy, a szczególnie w dużych miastach lub na terenach objętych katastrofą ekologiczną zawiera duże ilości gazów toksycznych. Główną przyczyną są wypuszczane do atmosfery przez elektrownie cieplne, różne zakłady przemysłowe oraz pojazdy trujące pyły i gazy. Zanieczyszczenia powietrza są wchłaniane przez ludzi głównie w trakcie oddychania. Przyczyniają się zatem do powstawania schorzeń układu oddechowego (astma, rozedma płuc, zapalenie oskrzeli), a także zaburzeń reprodukcji i alergii. W dużych miastach przy bezwietrznej pogodzie tworzy się tzw. smog. Jest to mieszanina mgły, spalin samochodowych, pyłów i gazów, wydobywających się z kominów fabrycznych.

Główną formą ochrony przyrody jest sadzenie zieleni, wiedząc, że zieleń – tzn. drzewa, krzewy, trawa – łagodzi skutki skażenia, należy dbać by obok szkoły, domu (i nie tylko) było jej najwięcej. Powinno włączać się do zazielenienia terenów wokół. Inną formą ochrony przyrody jest oczyszczanie biologiczne ścieków, budowanie oczyszczalni ścieków. W przeciwieństwie do tradycyjnej, biernej ochrony przyrody, obecnie rozwijane są idee czynnej ochrony przyrody, polegającej na ochronie nie tylko układów ekologicznych (populacji, biocenoz, krajobrazów), lecz także procesów (często pochodzenia antropogenicznego), które doprowadziły do ich powstania. Bardzo ważną formą ochrony środowiska jest tworzenie parków narodowych oraz rezerwatów.

W Polsce jest wiele rezerwatów przyrody podzielonych na kategorie. Mają one na celu ochronę przyrody ożywionej i nieożywionej. Są to obszary objęte prawną ochroną dla zachowania ekosystemów naturalnych lub półnaturalnych mających istotną wartość ze względów naukowych, przyrodniczych, kulturowych lub krajobrazowych. Wyróżnia się rezerwaty: ścisłe (wykluczenie jakiejkolwiek ingerencji człowieka) i częściowe (dopuszczone pewne zabiegi gospodarcze).