Moim zdaniem „ być Polakiem „ oznacza oprócz wspólnego języka, kultury, tradycji i określonego terytorium, troskę i miłość do swojej ojczyzny a przede wszystkim jej szanowanie i nie okradanie!
Będąc Polką interesuje się losami i historią mojego narodu, staram się również utrzymywać tradycje i obyczaje, aby przetrwały jak najdłużej. Nawet słynny pisarz Mikołaj Rej zwracał nam uwagę na to, abyśmy posługiwali się naszym ojczystym językiem: „ Polacy nie gęsi, iż swój język mają”. Przysłowie to jest nadal aktualne, gdyż bardzo często nasz język jest kaleczony słowami zapożyczonymi z innych języków. Jestem dumna, gdy Polak czegoś dokona, np. podczas zeszłorocznej Olimpiady, kiedy nasi sportowcy zdobywali medale. To, że ktoś znajduje się na terenie Polski i posiada paszport nie oznacza, że jest Polakiem musi się przede wszystkim nim czuć. Podziwiam Polaków, którzy mieszkają za granicą naszego państwa i nie mogą wrócić a mimo to posługują się naszym językiem, podtrzymują tradycje, obyczaje, są częścią naszej historii i bardzo kochają naszą ojczyznę. Moim zdaniem Polacy nie powinni zapominać o naszej historii ani zmieniać tradycji, obyczajów, bo w pewien sposób przestają być prawdziwymi Polakami. Nasza historia to, co nasz łączy także tradycje kształtowały się przez wiele wieków i mimo dramatycznych wydarzeń umieliśmy „walczyć o swoje” i nie poddawać się. Prześladowania, jakich doznał nasz naród w przeszłości jeszcze bardziej nas zjednoczyły. Wtedy najważniejszą cechą Polaków był patriotyzm i honor, których brakuje współczesnym Polakom.
Wadą dzisiejszej młodzieży i nie tylko jest to, że nie znają słów własnego hymnu narodowego a o postawie i zachowaniu przy śpiewaniu hymnu i wprowadzaniu sztandaru już nie wspomnę. Być Polakiem to również odnoszenie się z szacunkiem do symboli i świąt narodowych a także świętości religijnych.