Charakterystyka porównawcza Jacka Soplicy - Ks.Robaka

Jedna z najbardziej fascynujących postaci, która zaskakuje nas przemianą osobowości w utworze A. Mickiewicza pt. "Pan Tadeusz" jest Jacek Soplica zwany później jako ks. Robak. Jest to osoba o dwóch różnych charakterach. Postać tę poznajemy na początku powieści jako Jacka Soplicę, który z zimną krwią zabija Stolnika w walce o zamek Horeszków.

Jacek Soplica wyglądał prawie jak każdy szlachcic u boku miał "Szabli i wielkich wąsów od ucha do ucha " Natomiast ks. Robak był człowiekiem w podeszłym wieku o żołnierskiej posturze. Odziany w brązowy habit przepasany pasem. "Miał on nad prawym uchem, nieco wyżej skroni, bliznę wyciętej skóry na szerokość dłoni. I w brodzie ślad niedawny lancy lub postrzału, ran tych nie dostał przy czytaniu mszału. Ale nie tylko groźne wejrzenie i blizny, lecz sam ruch i głos miał coś z żołnierszczyzny".

Jacek Soplica jest człowiekiem pobudliwym, konfliktowym, lekkomyślnym. Otrzymał on przydomek "paliwoda". "Między szlachtą był jeden wielki paliwoda, kłótnik, Jacek Soplica zwany Wojewoda", o Jacku wyraża się tak Gerwazy, i ma w tym dużo racji. Był bardzo lekkomyślny, okazuje to, gdy żeni się z kobietą, której nie kochał - Ewą. Jego nieodpowiedzialność przejawia się gdy rodzi mu się syn. Natomiast ks. Robak cechuje się pokornością, ale ciągle jest tak samo odważny. Nauczył się panować nad swoimi emocjami, jest spokojny, skromny i cichy. Okazuje się mądrym i dojrzałym człowiekiem, ponieważ czuwa nad Tadeuszem, da o jego przyszłość.

Psychika Jacka różni się od psychiki Robaka. Jacek jest bardzo pewny siebie, egocentryczny. Jego pewność siebie zostaje zachwiana w momencie. kiedy Stolnik podaje mu " czarną polewkę". " W końcu u nas jak w swoim domu się zagnieździł, i już miał się oświadczać, lecz pomiarkowo, i czarną polewkę mu podano" Gdyż ks. Robak jest osobą opanowaną, spokojną i zrównoważoną.

Jacek interesował się łowami. Ludność żywiła do niego szacunek, zostawał licznie zapraszany na uczty, sejmiki szlacheckie. Roak zaś walczył w bitwach wyzwoleńczych, zbierał fundusze na kościół. Brał udział przygotowaniach do powstania przeciw Moskalom.

Jacek w życiu kierował się tym co "miał w danej w głowie". Szalała w nim burza sprzecznych uczuć, co doprowadziło do tragedii. Zabójstwo Stolnika było dla niego zbyt dużym ciężarem "Chwytam karabin Moskala, ledwie przyłożył, prawie nie mierzył wypala!" i zaraz po tym zdarzeniu został okrzyknięty zdrajcą. "(. . .)a potem dzieci śmiały się włoszczańskie! Tak nagle zrobiłem się w oczach ludzi lichy ! Okrzyknięty zdrajcą narodowym " "Imię zdrajcy przylgnęło do mnie jak dżuma". Ks. Robak zaś kierował się pogodzeniem dwóch rodów, Sopliców i Horeszków, który sam doprowadził do skłócenia.

Według mnie Jacek Soplica jest bohaterem neutralnym, ponieważ gdy był młody popełniał wiele głupstw, które doprowadziły do stracenia szacunku ludzi, zbesztania swojej opinii. Gdy "zmienia się" w Ks. Robaka naprawia swój wizerunek poprzez działanie nie bezmyślne lecz przemyślane. Także, gdy ratuje życie hrabiemu zabijając niedźwiedzia czy ratuje życie poświęcając własne, co jest największym przejawem odwagi.