Znaczenie tolerancji w życiu współczesnego człowieka.

Czy jesteśmy tolerancyjni? To pytanie nurtuje każdego z nas. Zapewne wielu odpowiedziałoby na to pytanie twierdząco, ale czy aby na pewno tak jest? W mojej pracy przytoczę kilka sytuacji, w których człowiek wykazuje brak zrozumienia dla drugiej osoby.

Według Encyklopedii Powszechnej PWN tolerancja to "świadoma zgoda na wyznawanie i głoszenie przez innych ludzi poglądów, z którymi nie zgadzamy się i na wybór przez nich sposobu życia, którego nie aprobujemy, ale który jest uważany przez nich za właściwy. (. . .) Wyjątkami są jedynie sytuacje, w których postawa człowieka zagraża bezpieczeństwu osób oraz ich mienia (tolerancja nie rozciąga się więc np. na zabójców, gwałcicieli czy złodziei) (. . .)" Tak więc, według tej definicji powinniśmy tolerować ludzi o innych poglądach oraz tych, którzy wyznają religię inną od naszej. Jednak bardzo często spotykamy się z niechęcią do osób należących do innej warstwy społecznej, o innym kolorze skóry, innych poglądach, wyznaniu a także o innej orientacji seksualnej. Są to tylko niektóre przykłady sytuacji, w których wykazujemy się brakiem zrozumienia. Człowiek ma prawo do wygłaszania własnych poglądów, ma prawo zachowywać się inaczej i ma prawo przekonywać innych do swoich racji. Ludzie, którzy wyróżniają się od innych obywateli często są potępiani i odsunięci od reszty społeczeństwa. Odizolowują się od świata, stają się zamknięci w sobie i nie potrafią sami poradzić sobie z wieloma problemami. Nie należy jednak tolerować każdego zachowania. Znaczenie tolerancji nie odnosi się oczywiście do zachowań wulgarnych i takich, które odbiegają od zasad moralnych.

Ludzie wyznający inną religię od naszej często są poniżani i wyśmiewani. Wspaniale ukazała to Maria Konopnicka w swojej noweli pt. "Mendel Gdański". To opowieść o Żydzie mieszkającym w Warszawie. Konopnicka bardzo dokładnie opisuje w swojej noweli niechęć większości społeczeństwa do Żydów. Mendel Gdański-główny bohater noweli ufa ludziom i nie wierzy w powszechną podłość. Podczas jednego z zamachów na Żydów, ucierpiał wnuczek Mendla. Po tym wydarzeniu bohater utracił wiarę w ludzi. Zrozumiał to, jak wiele złego potrafi wyrządzić człowiek drugiemu człowiekowi. Nowela ta ukazuje nam jak wielce nietolerancyjni potrafili być ludzie w tamtych czasach. Według nich, Żydzi byli gorsi i nie traktowano ich jak ludzi. Mieli oni także mniejsze prawa obywatelskie. "Was, Żydów, lęgnie się jak tej szarańczy, a zawsze to żywioł cudzy. . . ". Ta wypowiedź zegarmistrza z noweli Konopnickiej wskazuje na to, że Żydzi uważani byli za obcych, a przecież to byli tacy sami ludzie jak wszyscy, wyznawali tylko inna wiarę od pozostałych.

Na początku XX w, w nazistowskich Niemczech już od najmłodszych lat wpajano dzieciom niechęć do Żydów. W tym celu wydawano szereg podręczników szkolnych, w których tłumaczono różnice rasowe pomiędzy Aryjczykami a innymi "mniej wartościowymi" rasami. W tamtych czasach Żydzi byli mordowani i poniżani przez innych ludzi. Innowiercy trafiali do specjalnych miejsc, w których umierali z głodu i wycieńczenia. Na takie zachowanie nie zasłużył sobie nikt. To straszne jak w tamtych czasach traktowano ludzi. Uważano ich za gorszych, choć tak naprawdę nie różnili się niczym konkretnym.

Kolejnym przykładem braku tolerancji jest nasza niechęć wobec osób o innym kolorze skóry. Tacy ludzie są przez większość wytykani palcami, a nawet wyśmiewani. Brak szacunku do osób o innym zabarwieniu skóry określana jest mianem rasizmu. Encyklopedia Powszechna PWN podaje następującą definicję rasizmu: "rasizm to zespół poglądów opartych na pseudonaukowej tezie o nierówności ras ludzkich (. . .)". Z definicji wynika, że jedni ludzie uważają się za lepszych tylko dlatego, że mają inny kolor skóry. Jest to oczywiście błędne myślenie. To nie kolor skóry świadczy o nas, tylko to, co sobą reprezentujemy.

O wartości człowieka nie decyduje jego pochodzenie, kolor skóry, wygląd, warstwa społeczna, do której należy ani religia, którą wyznaje. To wszystko nie powinno mieć znaczenia przy ocenianiu drugiego człowieka. Najważniejsze jest nasze wnętrze, kultura, wychowanie oraz nasza wyrozumiałość dla drugiej osoby tj. tolerancja. Osoby odsunięte od reszty społeczeństwa zamykają się w sobie, trudniej nawiązują kontakty z innymi ludźmi, ciężko im się odnaleźć w nowym otoczeniu. To tylko niektóre z konsekwencji braku tolerancji. Przez nasz brak zrozumienia ktoś może sobie nawet odebrać życie. To straszne, lecz prawdziwe. Może trudno nam w to uwierzyć, ale tak jest. Dlatego zanim kogoś pochopnie ocenimy lepiej zastanówmy się czy to co myślimy jest słuszne i prawdziwe.

Współcześni ludzie wciąż wykazują brak zrozumienia dla drugiej osoby. Zapominamy o tym co najważniejsze, czyli o duszy człowieka i jego wnętrzu. Nasze zachowanie i pogląd na świat świadczy o nas samych. Nie pozwólmy, aby inni myśleli o nas źle. Wykażmy choć odrobinę wyrozumiałości dla drugiego człowieka, bo przecież "nic co ludzkie nie jest nam obce".