Fizyka, akustyka - ściąga

FALA – Zaburzenie równowagi powstającej w jednym punkcie ośrodka sprężystego przenosi się na inne cząstki ośrodka i nosi nazwę ruchu falowego lub FALI .
OKRES „T” f = 1/T lub T = 1/f DŁUGOŚĆ FALI naz- ywamy odległość jaką przebywa fala w czasie 1 okresu.
λ = vT lub λ = v/f
ZASADA HUYGENSA Każdy pkt. ośrodka, do którego dociera fala, staje się źródłem nowej fali kulistej.
KĄT P. I O. Kąt, jaki tworzy promień fali padającej z prostą prostopadłą do płaszczyzny odbijającej (K. P.), jest równy kątowi jaki z tą prostą tworzy promień odbity.
Kąt padania jest równy kątowi padania.
PRAWO ZAŁAMANIA – Stosunek sin kąta padania do sin kąta załamania jest równy stosunkowi prędkości fali w ośrodku pierwszym do prędkości fali w ośrodku drugi.
DYFRAKCJA Zjawisko dyfrakcji polega na zmianie kierunku rozchodzenia się fali wtedy, gdy przechodzi ona obok przeszkody lub przez otwory.
INTERFERENCJA Zjawisko interferencji powstaje w wyniku nałożenia się fal spójnych.
FALA AKUSTYCZNA jest to podłużna fala zagęszczeń i rozrzedzeń ośrodka, mogąca rozchodzić się w ciałach stałych, ciekłych i gazowych. UCHO LUDZKIE słyszy dźwięki o częstotl. Leżących w granicach 16 – 20000 Hz Poniżej 16 Hz to INFRAdźwięki, powyżej 20000 ultradź.
TONem nazywamy wrażenie dźwiękowe wywołane sinusoidalnymi falami akustycznymi. Jest wytwarzany przez ciała drgające ruchem harmonicznym. Ton złożony składa się z tonu podstawowego, oraz pewnej liczby tonów wyższych zwanych tonami harmonicznymi.
NATĘŻENIE DŹWIĘKU jest równe ilości energii ΔE związanej z falą akustyczną, jaka w ciągu jednostki czasu Δt przepływa przez jednostkę powierzchni ΔS ustawioną prostopadle do kierunku rozchodzenia się zaburzenia.
I = ΔE/ ΔS Δt , [I] = W/m2