Rzym - zabytki

Koloseum wznosi się w miejscu, gdzie spotykają się trzy wzgórza rzymskie: Palatyn, Celius i Oppius. Znajdowało się tu niegdyś małe bagniste jezioro.
Koloseum jest najbardziej znanym zabytkiem Rzymu i dlatego stało się symbolem tego miasta. Pierwotna nazwa Koloseum - -Amfiteatr Flawiuszy - pochodzi od nazwy rodziny Flawiuszy, z której wywodził się Cesarz Wespazjan. On to w roku 72 po Chrystusie rozpoczął budowę, która ukończył jego syn Tytus (80 rok po Chrystusie). 50 tysięcy widzów mogło ogladać organizowane często walki gladiatorów, bitwy morskie i polowania na dzikie zwierzęta. To wspaniałe dzieło architektury rzymskiej służyło w późniejszych wiekach jako kamieniołom marmuru i trawerynu. Ta niszczycielska działalność zakończyła się w roku 1780, gdy Benedykt XIV uznał Koloseum za miejsce święte, symbol męczeństwa chrześcijan (według opinii naukowców niewielu chrześcijan zginęło na arenie Koloseum).

Panteon, znajdujący się w centrum miasta, jest jednym z najlepiej zachowanych zabytków starożytnych na świecie. Nazwa jego wskazuje, że był poświęcony wielu bogom, szczególnie jednak czczono tu Marsa i Wenus. Zbudowany na rozkaz Marka Agryppy, zięcia i przyjaciela Augusta dotrwał do naszych dni prawie niezmienionej. Wszystko co możemy dziś podziwiać, od kopuły począwszy a na spiżowych drzwiach skończywszy, powstało 2000 lat temu. Budowla przetrwała do naszych czasów dzięki temu, że w roku 609 zostaje zmieniona na kościół chrześcijański. W jej wnętrzu, w miejscach gdzie kiedyś znajdowały się posągi bóstw, możemy dziś zobaczyć grobowce wybitnych Włochów, a wśród nich grobowiec króla Wiktora Emmanuela II, Humberta I, królowej Małgorzaty i Rafaela.

Schody Hiszpańskie – dzieło architekta Francesco de Sanctis, znajdują się przy Placu Hiszpańskim (Piazza di Spagna) w Rzymie. Zostały ukończone w 1726 roku.
Na szczycie schodów znajduje się XVI-sto wieczny kościół Trinita dei Monti (kościół św. Trójcy), zbudowany według projektu Carla Maderny. Kościół i schody zostały sfinansowane przez rząd francuski, przyjęta nazwa wiąże się z lokalizacją ambasady hiszpańskiej.
Schody Hiszpańskie należą do miejsc tłumnie odwiedzanych przez turystów. Odbywają się na nich coroczne pokazy mody a wiosną zdobi je kwiatowa dekoracja ustawiana z okazji festiwalu kwiatów. Zimą, w okresie Bożego Narodzenia, na tarasie schodów ustawiana jest szopka.
U podnóża stopni znajduje się niewielka fontanna Barcaccia (krypa, łódeczka) wykonana w 1623r. przez Pietro Berniniego, ojca znanego Giovanni Lorenzo Berniniego. Fontannę zasilają ją wody doprowadzone akweduktem (tym samym, który zasila fontannę di Trevi). Fontanna jest pamiątką po powodzi, która miała miejsce na Boże Narodzenie w 1598 r. Wody Tybru wyrzuciły w tym miejscu łódkę.

Romanum Forum
Pierwsze i najstarsze forum w Rzymie. Znajdowało się między wzgórzami Palatyn i Kapitol. W drugiej ćwierci VI w. p. n. e. (a więc jeszcze w okresie Królewskim) usunięto stamtąd domy, osuszono (Cloaca Maxima) i wybrukowano powierzchnię. Część placu (Comitium) zostawiono nie zabudowaną z przeznaczeniem na zgromadzenia ludności. Na północnym skraju Comitium wzniesiono Kurię (VI w. p. n. e.) - budynek senatu. W tym samym czasie, po wschodniej stronie placu, zbudowano świątynię Westy i dom Westalek. Inną starą budowlą na Forum Romanum była Regia, a także świątynia Saturna zbudowana na pocz. V w. p. n. e. Ta ostatnia miała wymiary 40 x 20 m i została całkowicie przebudowana w IV w. n. e. Inną budowlą z tych czasów jest świątynia Dioskurów (50 x 30 m), przebudowana za cesarza Tyberiusza (I w. n. e.). Początek okresu cesarstwa przyniósł na Forum Romanum kolejne ważne budowle: świątynię Boskiego Juliusza i łuk tryumfalny cesarza Augusta.
Plac św. Piotra jest jednym z największych i najpiękniejszych placów miejskich na świecie. W odbywających się tam uroczystościach liturgicznych uczestniczą rzesze wiernych z całego świata. Na wybrukowanej płycie placu może zmieścić się od 350 do 400 tys. osób. Wchodzący na plac pielgrzym często nie zdaje sobie sprawy, że przekracza granicę dwóch państw. Watykan od Republiki Włoskiej oddziela jedynie namalowana na bruku biała linia. Choć Bazylikę, wieńczącą ją kopułę, plac oraz otaczającą go kolumnadę budowano przez ok. 200 lat, to niektóre elementy zabudowy pochodzą nawet z I w. Tworzą spójną pod względem artystycznym, harmonijną całość i są zaliczane do cudów światowej architektury.