Moja życiowa filozofia

Filozofia stoików odgrywała istotna rolę nie tylko w czasach starożytnych. Jest ona obecna także w swiecie który nas otaczacza, dlatego tez moja życiowa filozofia, opiera się w dużej mierze na ich pogladach. Nauka ta została przekształcona ze szkoly cyników przez Kitiona z Cypry, który był fenicjanem. Choć nie zgadzam się do konca z pogladami stoików, to jednak moja życiowa filozofia jest bardzo zbliżona do tego co glosili.

Bez filozofii obojętności nie bylibyśmy w stanie przetrwać trudnych chwil, których przecież nie brakuje w naszym życiu. Nawet nie wiedząc o tym, że nasze poglądy zbliżają się do stoickiego pojmowania świata, w wielu sytuacjach zachowujemy się zgodnie z tą doktryną. Obserwujemy to szczególnie w sytuacjach, gdy nasze zewnętrzne otoczenie nie jest w stanie nam pomóc. Szukamy wtedy pomocy w naszym wnętrzu. Jeżeli jesteśmy ludźmi wierzącymi z pomocą przychodzi nam wiara, bez względu na doktrynę religijną. Stoicy też przecież byli ludźmi wierzącymi, o ściśle określonych poglądach. Moim zdaniem wiara nie kłóci się ze stoicyzmem. Przecież ten nasz wewnętrzny spokój musi się na czym się oprzeć. Między innymi, te nasze przekonania religijne kształtują nasze wnętrze.

Stoicyzm głosi zasadę korzystania z dobrodziejstw tego świata, jednak z umiarem, wstrzemięźliwością i przede wszystkim bez uzależniania się od środowiska zewnętrznego. Ponieważ wszystko jest zmienne w otaczającym nas świecie, uzależnianie naszego poczucia szczęścia od tego co się w nim zdarza, może być bardzo zawodne. Nie trafia do mojego przekonania natomiast zasada predystynacji, tak silnie podkreślana w stoicyzmie. Wiem, że jest to problem wielu filozoficznych sporów. Ja jednak uważam, że mamy duży wpływ na nasze życie, i że nie wszystko jest z góry przewidziane, ustalone, niezmienne. Przecież jeżeli by tak było, jak byśmy mogli mówić o naszej wolnej woli. Nie mielibyśmy na nic wpływu. Będąc osobą wierzącą, chrześcijanką wychowaną w duchu katolickim, wierzę, że bardzo dużo zależy od naszego postępowania, naszej postawy wobec innych ludzi i ogólnie pojmowanego świata.

Człowiek, jeżeli nie może dać sobie rady ze swoim życiem, często ucieka się do pomocy opatrzności. Nieraz popada przez to w skrajny dewotyzm. Naprawdę trudno mieć pomysł na współczesny świat. Jest on tak różnorodny, kreuje tak różne zachowania i postawy ludzkie, a jednocześnie zalewa nas natłokiem informacji z całego świata. Uważam, że dlatego dobrze by było, żeby choć część ludzi wzięła sobie do serca hasła stoików. Jeżeli będziemy ludźmi dobrymi, jeżeli umiemy odnaleźć w sobie ten wewnętrzny spokój, to przetrwamy różne trudne chwile. Stoicy, pomimo swojego ostrożnego stosunku do życia zewnętrznego, angażowali się w życie publiczne oraz co dla mnie jest wartościa priorytetowa, cenili sobie życie rodzinne.

Uważam, tak jak stoicy, że nagły przeskok nastrojów powoduje frustrację i zdenerwowanie. Zachowując umiar i dystans, do okoliczności życia, łatwiej przetrwamy złe chwile. Złość i przygnębienie jest złym doradcą. Popełniamy błędy, które trudno jest potem naprawić. Metafizyka stoików raczej nie ma zastosowania we współczesnym świecie. Być może znalazła by się jakaś doktryna religijna, uznająca dokładnie poglądy stoików. Pewne jest natomiast, że humanizm, wyrosły przecież w duchu stoicyzmu, odgrywa doniosła rolę we współczesnym świecie.

Jak wynika z tego o czym pisałam powyżej, stoicyzm ma stałe miejsce w historii filozofii, w ludzkich sercach, umysłach, jak i w ideach humanizmu współczesnego świata. Dzięki takiej filozofii jak stoicyzm świat ma większe szanse na przetrwanie.

Literatura
1. „Świat Zofii” Jostein Gaarder
2. „Filozofia” Richard H. Popkin, Avrum Stroll
3. „Męczennicy myśli” Jules Romain Barni