Rewolucja francuska obaliła monarchię we Francji pod hasłem - wolność, równość i braterstwo, odparła też interwencji wrogiej wobec niej Europy. Zaczęła się nowa epoka, okupiona ogromem ludzkiej krwi i cierpienia.
Wielka Rewolucja Francuska tereny Francji objęła w latach 1789-1795. Oprócz Francji dotknęła ona pośrednio wiele sąsiednich państw. Rewolucja doprowadziła do likwidacji istniejącego już od średniowiecza ustroju stanowego oraz spowodowała upadek monarchii absolutnej.
Przyczyny rewolucji były złożone. Możemy do nich zaliczyć:
Przyczyny
W 1787 r. Ludwik XVI zwołał Zgromadzenie Notablów, składające się z przedstawicieli szlachty i kleru, w celu wprowadzenia nowych podatków dla ratowania gospodarki Francji. Zgromadzenie odmówiło jednak podjęcia uchwały i zażądało zwołania Stanów Generalnych. Zwołano je po raz pierwszy od 1614 r., czyli od 175 lat.
Obrady rozpoczęły się w maju 1786 r. Jednak już 17 czerwca delegaci stanu trzeciego ogłosili się Zgromadzeniem Narodowym, czyli przedstawicielstwem całego narodu. Za swój podstawowy cel Zgromadzenie uznało opracowanie konstytucji. Początkowo król nie chciał uznać Zgromadzenia Narodowego, jednak później pozornie pogodził się z istnieniem tej instytucji, aby po kryjomu gromadzić wojska. Jednak próba rozpędzenia Zgromadzenia siłą nie powiodła się, gdyż po jego stronie stanęła ludność Paryża, która 14 lipca 1789r. zdobyła Bastylię, symbol absolutyzmu i tyranii. Data ta stała się początkiem rewolucji.
Przebieg
Wrzesień 1791 r. konstytucja ustanowiła kompromisowy ustrój monarchii parlamentarnej. Uprawnienia króla obejmowały władzę nad armią, powoływanie i odwoływanie ministrów, prawo weta oraz kierowanie polityką zagraniczną. Podstawowe prawa wyborcze otrzymał każdy mężczyzna, który skończył 25 lat i płacił podatki. Konstytucja potwierdzała zniesienie przywilejów stanowych, ale wprowadzała przywileje wyborcze dla najzamożniejszych - elektorów. Przyczyną krótkiego żywota konstytucji było: zbyt mały prestiż króla; wojna wypowiedziana przez Francję Austrii. Do wojny parli żyrondyści, jedno z ugrupowań rewolucyjnych, licząc, że zwycięska wojna umocni rewolucję. Pomysł poparł też król - licząc na klęskę Francji i odrodzenie monarchii.
Po przekształceniu Zgromadzenia Prawodawczego w Konwent Narodowy ogłoszono w dniu 22 września 1792r.,że Francja stała się republiką.
Niedługo później oskarżono króla o zdradę i skazano go na karę śmierci. Wkrótce podobny los spotkał królową Marię Antoninę, co stało się jednym z powodów powstania koalicji państw europejskich zwróconej przeciw rewolucyjnej Francji.
Terror jakobiński
W maju 1793 r. władzę we Francji przyjęli jakobini, którzy w okresie swojej dyktatury stosowali terror jako środek nadzwyczajny. Chociaż ich rządy trwały niespełna 14 miesięcy, działalność jakobinów przyniosła oczekiwane skutki, jednak wielkim kosztem - terror rewolucyjny pochłonął około 40 tysięcy ofiar. W okresie władzy jakobinów dokonano:
PODSUMOWANIE
Wielka Rewolucja Francuska doprowadziła do obalenia monarchii i utworzenia republiki we Francji.
Podczas rewolucji we Francji został wydany dokument zwany Deklaracją Praw Człowieka i Obywatela, który zawierał zasady obowiązujące przy uchwaleniu nowych praw i konstytucji
W wyniku rewolucji zniesiono we Francji wszystkie obciążenia feudalne i dopuszczono do władzy burżuazję, czyli bogate mieszczaństwo
Jednym z najważniejszych wydarzeń rewolucji było skazanie na śmierć i stracenie króla Ludwika XVI i jego żony Marii Antoniny.