Okres życia chorego od momentu urodzenia do ukończenia pierwszego miesiąca nazywamy okresem noworodkowym, a dziecko w tym okresie – noworodkiem.
Przeciętna waga noworodka donoszonego waha się od 2800 g do 4000 g. Każde dziecko o wadze poniżej 2500 g niezależnie od czasu trwania ciąży nazywane jest wcześniakiem. Dziecko o wadze powyżej 4000 g do 6000 g i wzroście większym od przeciętnego do ok. 55 cm określa się jako olbrzymie.
Przeciętna długość ciała noworodka wynosi 48 – 52 cm . Długość mniejsza od dolnej granicy przeciętnej może być również wskaźnikiem wcześniactwa.
Obwód czaszki, mierzony przez guzy czołowe i guz potyliczny wynosi u noworodka przeciętnie 34 – 35 cm i jest o 1-2 cm większy obwodu klatki piersiowej. (mierzonego przez brodawki gruczołów sutkowych), który z kolei waha się ok. 32 – 33 cm .
Gdy dziecko jest spokojne tętno wynosi około 130 uderzeń na minutę, a ilość oddechów ok.35 – 40 na minutę. Pierwsze wypróżnienie noworodka nazywa się smółką i ma wygląd gęstej ciemnej mazi o zabarwieniu brunatno zielonym. Dopiero po około trzech dniach, w miarę przyjmowania przez dziecko pokarmu, kolor stolca zmienia się na coraz jaśniejszy brunatny. Fakt oddania przez dziecko pierwszej porcji stolca i moczu powinien być odnotowany w karcie gorączkowej i zeszycie raportów. Ułatwia to bowiem ewentualne wykrycie wrodzonych wad niedrożności u dziecka.
Zdrowy donoszony noworodek jest ruchliwy, kształty ciała ma zaokrąglone, skórę różową, meszek tylko w okolicach ramion i grzbietu, dobrze rozwinięte chrząstki nosa i małżowin usznych.
Krzyk zdrowego noworodka jest głośny i wyraźny. Dziecko w ciągu dobry śpi około 21 godzin budząc się tylko na czas karmienia i kąpieli.