Znaczenie religi

Słowo „religia” pochodzi od łacińskiego terminu religio, którego etymologia nie jest dostatecznie poznana. Jedno z jego znaczeń to „wiązać”, „związywać ze sobą”, „spajać”. Odnosi się je także do związku człowieka z niewidzialnym światem duchowym, mocami nadprzyrodzonymi lub bóstwem osobowym. Można powiedzieć, że religia to stosunek człowieka do sacrum. Według „Słownika języka polskiego” religia to „forma świadomości społecznej obejmująca wierzenia dotyczącym genezy, struktury i celu istnienia człowieka, ludzkości i świata. Doktryna religijna jest teoretyczną podstawą przekonań religijnych, zajmująca się problemami dotyczącego Boga i człowieka. Innym sposobem przekazu doktryny religijnej są dogmaty. Przejście od mitu do dogmatu to również zmiana przekazu z ustnego na pisany. Doktryna religijna jest w znacznej mierze dziełem kapłanów. Doktryna religia poza wyjaśnieniem pochodzenia Boga, świata i człowieka przedstawia także koncepcje zbawienia człowieka oraz odpowiada na pytanie, co dzieje się z nim po śmierci. Kult religijny to zespół praktyk będących wyrazem czci, a także sposobem oddziaływania na istoty i siły świata duchowego. Do podstawowych elementów kultu zalicza się ofiarę i modlitwę. Inne elementy to: oczyszczenia, pielgrzymki, procesje, posty, jałmużna, tańce kultowe. Ostatnie ogniwo w religii stanowi organizacja religijna. Podstawowe formy organizacji religijnej to: tajne stowarzyszenie, związek misteryjny i kościół – najbardziej rozwinięta forma organizacji religijnej. W ramach jednej religii mogą wyodrębniać się i istnieć inne kościoły (tak jest np. chrześcijaństwie i buddyzmie ).Ważną cechę religii stanowi także doświadczenie religijne. Dla większości wiernych jest to indywidualne i prywatne przeżycie świętości. Próby dokładnego zdefiniowania tak delikatnej materii, jaką są przeżycia duchowe człowieka związane wyznawaną religią, będą zawsze nie precyzyjne. W historii ludzkości wymienia się prawie dwieście religii, lecz dziś istnieje ich ok. 100. Liczba ta zależy także od przyjętej definicji religii, gdyż często różnica między religią a ruchem religijnym, wyznaniem, kościołem, szkołą czy kierunkiem religijnym okazuje się niewielka. Na początku lat dziewięćdziesiątych XX w. na świecie było około 4 miliardów 500 milionów ludzi wyznających jakąś religię, co stanowiło 83,7% ludności świata. Pod względem kryterium zasięgu religię można podzielić na: plemienne, narodowe i światowe. Do religii plemiennych zalicza się te wierzenia, które istnieją w granicach jednego plemienia. Wspólna religia czyli to samo wyobrażenie o świecie, te same kulty i sanktuaria wzmacnia solidarność grupy plemiennej. Pod koniec XX w. ogólna liczba wyznawców religii plemiennych wynosiła prawie 100 mln. Czyli 1,7% ludności świata. Religie plemienne wyznają przede wszystkim mieszkańcy Afryki i Azji. Religie narodowe obejmują swym zasięgiem większe terytorium. Doktryna tych religii zawiera także – oprócz wątków czysto religijnych –mity mówiące o genezie narodu, który ją wyznaje. Do narodowych zalicza się m.in. wymarłe religie: egipską, grecką i rzymską, a z istniejących współcześnie: judaizm, hinduizm, religie Chin (konfucjanizm, taoizm i Chińską odmianę buddyzmu) i sintoizm. Szacuje się, że pod koniec XX stulecia religie narodowe liczyły ponad 900 mln. Wyznawców, co stanowiło 17,2% ludności świata. Do religii światowych wchodzą te systemy wierzeń, które mają zasięg ponad narodowy i zakładają głoszenie prawd swojej wiary całej ludzkości należy oczywiście do nich największa religia świata – chrześcijaństwo (ponad 1 mld 860mln wiernych), a także islam, buddyzm i bahaizm. Obecnie religie uniwersalistyczne liczą ok. 3,5 mld wiernych, co stanowi 64,8% mieszkańców naszego globu. Poza kryterium zasięgu religie różnicują się także pod względem liczby czczonych bóstw. Wyróżnia się religie moneteistyczne - wyznające wiarę w jednego boga, i politeistyczne – uznające wielobóstwo