"Lśnienie" Stephen King.

Jack Torrance, jego żona i syn przenoszą się do ogromnego hotelu Panorama, by odciąć się od przeszłości. Odciąć się od alkoholizmu, który niszczy pisarską karierę Jacka. Odciąć się od gwałtownych wybuchów, którymi prześladował swoich bliskich. Kilkuletni syn Jacka, Danny, posiadł niezwykły dar jasnowidzenia zwany lśnieniem - dar, który chcą mu odebrać nawiedzające hotel koszmarne zjawy.

Dzięki mistrzowi horroru Stephenowi Kingowi "martwy" hotel budzi się do życia siejąc grozę. Wokół czają się widma, na drzwiach pojawia się niepokojące ostrzeżenie "redrum", a krzewy w ogrodzie zmieniają się w upiorne potwory. Hotel "Panorama", stojący wysoko w Górach Skalistych, jest zły na skalę Ameryki i na "sposób Ameryki" - jest "miejscem nieludzkim, zamieniającym ludzi w potwory". Towarzyszące jego powstaniu i kolejnym próbom "uruchomienia" finansowe skandale, wiążące kolejnych właścicieli mafijne stosunki, mafijne morderstwa, normalne i nienormalne nieszczęśliwe przypadki składają się na gigantyczne, odpychające genius loci ( duch miejsca – swoista atmosfera panująca gdzieś, charakterystyczna dla pewnego miejsca). W "Panoramie" skupia się wszystko co złe w historii i obyczajach Ameryki od początku naszego wieku, jest ona owego zła syntezą. Złe miejsce manifestuje swe zło poprzez oddziaływanie na ludzi.

Na drodze zła postawiono sympatycznych i jak najbardziej ludzkich bohaterów: Jacka Torrance’a, jego syna Danny’ego i żonę Wendy. Każdemu z nich potrafimy współczuć bez wysiłku. Zarówno alkoholizm, jak i irracjonalne napady szału Jacka (w trakcie jednego z nich złamał synowi rękę) z pewnością są dziedziczne, walczy z nimi dzielnie i pozornie z sukcesem, próbuje wrócić do pisania, które to rzemiosło uprawiał niegdyś ze sporym powodzeniem, innymi słowy w gruncie rzeczy „fajny z niego facet”. Danny, kilkuletni brzdąc, sympatyczny jest sam przez się, a koszmary, jakie podsuwa mu pod oczy prekognicja, czynią go tylko jeszcze sympatyczniejszym. Wendy, kochająca żona i matka, rozdarta między miłością do człowieka, który potrafi być niebezpieczny, i dziecka, niegdyś przez tego człowieka skrzywdzonego, pozornie łagodna i bezradna, w rzeczywistości twarda i odporna, także budzi szacunek. Wiemy, że Torrance'owie niewielkie mają szanse w starciu z hotelem, ale ze wszystkich sił życzymy im wszystkiego najlepszego.

Z pełnym współczuciem śledzimy proste, nawet prostackie, lecz genialne w swej skuteczności sposoby, jakimi "Panorama" próbuje osaczyć Jacka, by zdobyć Danny'ego wraz z jego, jakże pożytecznymi dla nawiedzonego domu, parapsychicznymi talentami. Tłumaczenie nieudacznikowi, że wszystkiemu winna jest krępująca jego talenty żona, tłumaczenie ogarniętemu kompleksem wini ojcu, że syn musi uznać jego niewątpliwy autorytet i poddać się bezwarunkowo, podawanie alkoholikowi alkoholu, podsuwanie nieudanemu pisarzowi fantastycznego tematu na książkę.
Danny tymczasem złamał zakaz ojca i poruszał się po pokojach hotelowych, po których nie powinien. Nie tylko skupił na sobie gniew nieobliczalnego, chorego ojca alkoholika, który stał się teraz potworem, ale naraził się także na oglądanie strasznych obrazów. W głowie Jack'a zaczęły kłębić się straszliwe myśli namawiające go do zamordowania żony i syna.

Danny widział popełniane tu przed wielu laty morderstwa, trupy itd. Jego niezwykły dar stał się dla niego przekleństwem i powodem, dla którego hotel chciał go zniszczyć. Ten hotel chciał Danny'ego, chciał jego śmierci i zawładnął jego ojcem, aby posłużyć się nim jako narzędziem zniszczenia i straszliwej zbrodni.

Dla Wendy i jej synka zaczęła się dramatyczna walka o przeżycie w odciętym od świata przez ogrom śnieżnego puchu hotelu.
Danny nie mając innego wyjścia wzywa na ratunek poznanego wcześniej kucharza Panoramy który jest również obdarzony darem jasnowidzenia. Przybywa on w ostatniej chwili i mimo odniesionych w starciu z opętanym żądzą mordu Jack'iem ran ratuje Danny'ego i jego matkę. Jack natomiast ginie w wybuchu hotelu próbując ostatnimi siłami odkręcić zawór i zmniejszyć ciśnienie w kotle. Hotel wraz ze wszystkimi złymi mocami go zamieszkującymi ginie w płomieniach.

Książkę czyta się z ogromną przyjemnością, zwłaszcza w długie zimowe wieczory. Klimat jest niepowtarzalny, doskonale znany wielbicielom twórczości Stephen'a King'a. Do ostatniej chwili nie wiadomo, co się stanie i kiedy już wydaje się, że nic nie może nas zaskoczyć - zostajemy zaskoczeni. Nastrój grozy jest zwiększany systematycznie w odpowiednio dobranych dawkach. Tej książki nie można nie przeczytać - lektura obowiązkowa dla każdego fana.