Polska w XVII wieku.

Polska w XVII wieku podczas panowania króla Zygmunta III Wazy brała udział w wielu wojnach.
Polska wojna z Szwecja.
Po śmierci Stefana Batorego, wybrano ponownie króla, którym został Zygmunt III Waza, który był królewiczem szwedzkim spokrewnionym z Jagiellonami.
Szwedzi nie chcieli jednak Unii personalnej z Polską, a postać Wazy budziła w Szwecji niechęć. Podczas jego nieobecności w Sztokholmie, Szwedzi obrali nowego władcę. Zygmunt na skutek tego zaczął traktować tron polski jako drugorzędny chciał, bowiem odzyskać tron w Szwecji. Postawa ta i próby wzmacniania jego władzy w Polsce prowadziły do konfliktu z szlachtą. W 1606 roku szlachta w obawie o przywileje zorganizowała rokosze, na czele, którego stanął Mikołaj Zebrzydowski. Pod Guzowem królowi nie udało się złamać oporu szlachty mimo zbrojnego zwycięstwa. Wtedy też odstąpił od dalszych prób wzmocnienia swej władzy. Zygmunt starał się pomimo swych niepowodzeń odzyskać tron Szwedzki. W roku 1600 ogłosił inkorporację do Polski szwedzkiej części Inflant, czym doprowadził do wybuchu wojny polsko-szwedzkiej. Konflikt trwał z przerwami przez ponad pół wieku. W 1605 r. polska husaria pod wodzą Jana Karola Chodkiewicza rozgromiła Szwedów pod Kircholmem w Inflantach. W latach 20 XVII w. wojna znowu się zaczęła. Polska flota zwyciężyła w Oliwie ale musiała podpisać niekorzystny rozejm w Starym Targu, a po 6 latach przedłużyć go w Sztumskiej Wsi. Odtąd Szwecja panowała w całych Inflantach.
Skutkiem tych wojen było: Wyniszczenie ziem polskich, utrata Inflant, straty ludności, uzależnienie się Prus w 1657 r(traktaty welawsko-bydgoskie), które stały się wkrótce groźnym przeciwnikiem Polski, wzmocnienie katolicyzmu w Polsce.
Polska wojna z Rosją.
W Rosji po śmierci Iwana Groźnego panował Borys Godunow. Prawdopodobnie z jego rozkazu zabito syna Iwana Groźnego, Dymitr, który był prawym następcą tronu.
W 1604 roku za cudem ocalony Dymitr podał się jako mnich i przyszedł do Polski. Chciał on zdobyć tron moskiewski i pozyskał on wojewodę sandomierskiego Jerzego Mniszka i innych magnatów polskich. Dymitr wsparty zbrojnie przez Polaków wyruszył do Rosji gdzie po śmierci Borysa Godunowa Objął tron carski. Wkrótce potem został zabity w powstaniu przeciw wojskom polskim. Zygmunt widząc osłabianą Rosję, w 1610r. zajął Moskwę w bitwie pod Kłusznem gdzie dowodził hetman Stanisław Żółkiewski. W 1612 r rosyjscy bojarze wyparli polskie wojska z Kremla, a dalsze walki zakończył pokój w 1634 r w Panowie. Rzeczpospolita zyskała na wschodzie ogromne przestrzenie Smoleńszczyzny. Jej Terytorium osiągnęło największą w dziejach powierzchnię.
Polska wojna z Turcją.
Na południowej i wschodniej granicy Rzeczpospolitej trwały walki z Turcją o wpływ nad księstwami Mołdawii i Wołoszczyzny. Także Tatarzy sprzymierzeni z Turcją, łupili pogranicza, a Kozacy poddani Króla Polskiego najeżdżali na ziemie tureckie. Wojna wybuchła w 1620 r. Wojska Polskie w bitwie pod Cencorą, które dowodzone były przez hetmana Żółkiewskiego, zostały rozbite. Dopiero obrona twierdzy Chocim Chocim 1621 r. prowadzona przez hetmana Jana Karola Chodkiewicza, udaremniła dalszy marsz wojs tureckich głąb Rzeczpospolitej. Skutkami tych wojen było: wyniszczenie południowych ziem polskich, upadek gospodarczy i polityczny Rzeczpospolitej a także utrata pozycji nad Morzem Bałtyckim.

Chociaż Polska udowodniła że potrafi bronić swoich granic, to sytuacja stawała się coraz trudniejsza