Geometryczne
Orientowanie mapy według przedmiotów liniowych
Jeżeli nasze miejsce stania znajduje się na przedmiocie terenowym liniowym (np. na torze kolejowym, drodze, itp.) przykładamy na mapie do znaku tego przedmiotu linijkę i obracamy w poziomie mapę, dopóki kierunek danego przedmiotu nie pokryje się z jego linią w terenie. Należy przy tym uważać, aby położenie sąsiednich przedmiotów względem linii odpowiadało ich położeniu w terenie. W przeciwnym razie orientacja może być odwrócona o 180o. Jako linia terenowa może też być wykorzystana linia łącząca w myśli dwa przedmioty terenowe.
Orientowanie mapy według przedmiotów terenowych i form rzeźby terenu
Jeżeli na mapie znane jest położenie miejsca stania (na rysunku - most), to do linii orientacyjnej łączącej nasze stanowisko z dowolnym przedmiotem terenowym lub formą rzeźby terenu (na rysunku - kominem, wzgórzem) przykładamy linijkę i obracamy w poziomie mapę, dopóki linia orientowania na mapie nie pokryje się z linią orientowania w terenie. Zorientowanie sprawdzamy według innego jeszcze przedmiotu terenowego (formy rzeźby terenu lub linii).
Magnetyczne
Busolę przykładamy do wschodniego lub zachodniego boku ramki mapy, względnie do linii siatki kilometrowej. Wartość zboczenia lub uchylenia magnetycznego uwzględniamy wtedy, gdy jest ona większa niż połowa wartości (0-50) jednej działki na podziale w tysięcznych limbusa busoli AK.
Przy orientowaniu mapy według ramki, krawędź busoli AK należy przyłożyć do boku ramki mapy. Następnie tak obracać mapę w płaszczyźnie poziomej, aby północny grot igły magnetycznej na podziale w tysięcznych wskazywał wartość zboczenia magnetycznego. W przytoczonym przykładzie δ=0-44, co w zaokrągleniu odpowiada odczytowi 0-50 wskazanemu przez grot igły magnetycznej.
Przy orientowaniu mapy według siatki kilometrowej, krawędź busoli AK przykładamy do linii pionowej siatki kilometrowej. Następnie tak obracamy mapę w płaszczyźnie poziomej, aby północny grot igły magnetycznej na podziałce w tysięcznych wskazał wartość uchylenia magnetycznego. W przykładzie δ=0-47, co w zaokrągleniu odpowiada odczytowi busoli 0-50, wskazanemu przez grot igły magnetycznej.
