"Święta rodzina" Michała Anioła

Michał Anioł – właściwie Michalangelo Bounarotti ur. 1475, zm. 1565. Włoski malarz, rzeźbiarz, architekt, poeta, działał we Florencji i w Rzymie. Uczył się u malarza D. Girlanda potem u rzeźbiarza B. Di Giowanii. W 1490 – 92 przebywał na dworze L. Medici. W 1498 -1500 stworzył Piętę Watykańską (Bazylika św. Piotra, Rzym), olśniewające dzieło, które wyrobiło jego pozycję i przyniosło sławę. Jego inne, słynne dzieła to m.in.: Dawid (1501 – 04) i Mojżesz (1513 – 16). Monumentalne malowidła Michała Anioła na sklepieniu kaplicy sykstyńskiej przedstawiają sceny ze Starego Testamentu od stworzenia świata do potopu, a późniejsze freski na ścianie ołtarza przedstawiają Sąd Ostateczny. W 1547 zaprojektował kopułę Bazyliki św. Piotra. Obrazem, który pragnę opisać jest „ Święta rodzina” („Madonna Doni”) Michała Anioła. Powstała ona w latach 1503 – 04. Ma średnicę 1,2 m, jest przechowywana we Florencji w Palazzo Uffizi. Dzieło to przedstawia klasyczną Madonnę podającą dziecię Józefowi. W tle znajduje się tłum nagich postaci, za nimi daje się zauważyć krajobraz.
„Święta rodzina” charakteryzuje się dość szeroką gamą barw. Dominują: niebieski, czerwony i żółty, a więc barwy zarówno ciepłe jak i zimne. Linie są bardzo ostre i wyraziste przy górnych postaciach obrazu, im dalej znajduje się postać, czy przedmiot, tym linie stają się coraz bardziej zamazane i nie wyraźne.
Przestrzeń w obrazie jest wypełniona. Te części, których nie zakrywa tytułowa Święta rodzina, wypełniają postacie drugoplanowe, jak również krajobraz.
Postacie, zwłaszcza pierwszoplanowe, znajdują się w dynamicznych pozach i zdecydowanie zostały namalowane w ruchu, podczas wykonywanie jakiejś czynności, dlatego obraz jest dynamiczny.
Światło pada z lewej strony, odrobinę z przodu, o czym świadczy rzucany przez pierwszoplanowe postacie cień, padający z prawej strony, lekko odchylony od tyłu.
Obraz ten jest jednym z niewielu malowideł Michała Anioła stworzonych na desce.
Uczeni dopatrują się w tym obrazie gęstej tkanki ukrytych znaczeń i symboli; i tak pozycja Jezusa i gest jego rąk opartych na głowie Madonny mają nawiązywać do boskiej wyższości wobec Marii, natomiast nagie postacie w tle symbolizują, prawdopodobnie, pogańską starożytność, wyraźnie oddzieloną od chrześcijaństwa.