Średniowieczem nazywamy epokę historii i kultury europejskiej miedzy czasami starożytnymi a nowożytnymi. Nazwy tej używano już w XVI w. Początek średniowiecza wiąże się najczęściej z 476 r. n.e. tj. z upadkiem cesarstwa zachodnio - rzymskiego, schyłek zaś z wydarzeniami historycznymi XV w. (1453 - upadek cesarstwa bizantyjskiego oraz 1492 -odkrycie Ameryki ). Nazwa epoki wywodzi się od łacińskiego słowa „media tempora” a oznacza ono okres przejściowy pomiędzy antykiem a jego odnowieniem w epoce renesansu.
Głównymi źródłami myśli filozoficznych średniowiecza są: kościół i Pismo Święte.
To właśnie na ich podstawie rozwinęły się 3 główne kierunki filozoficzne:
- Augustynizm
- Tomizm
- Franciszkanizm.
Augustynizm był to doktryn filozoficzna stworzona przez Św. Augustyna. Podstawą tego nurtu była filozofia Platona, lecz św. Dostosował myśli starożytnego filozofa do swojej religi.
Augustynizm przedstawiał Boga w centrum świata jako stworzyciela wszystkiego, i to właśnie dla tego ludzie powinni robić wszystko dla Boga i jemu powinno być poświęcone wszystko. Augustyn uważał że ludzie którzy odkryli lub zrobili coś dobrego nie zawdzięczają tego samym sobie lecz pierwiastkowi Bożemu jaki w każdym z nas się znajduje. Święty Augustyn twierdził iż wszystko co mamy zawdzięczamy Bogu, sami ludzie nie są w stanie poznać i zrozumieć prawdy o świecie i Bogu. Filozofia Augustyna nazywana bywała dramatyczną – a to dlatego, że według myśliciela człowiek znajduje się w nieustannym konflikcie miedzy tym, czego pragnie dusza (czyli wiecznym szczęściem u Boga), a tym, do czego dąży ciało (czyli grzechem). Również historię widział święty Augustyn jako nieustanne zmaganie się dobra ze złem, jako walkę państwa Bożego, składającego się z ludzi dobrych, cnotliwych, przestrzegających Bożych praw – z państwem ziemskim czy też państwem diabła, złożonym z grzeszników hołdujących ziemskim wartościom.
Tomizm jest kolejnym nurtem filozofii średniowieczna, zapoczątkowany przez Św. Tomasza z Akwinu. Początkowo ludzie niechętnie akceptowali teorie tego myśliciela. Rozwój tego nurtu początkowo związany był z polemiką z augustynizmem. Dopiero gdy w roku 1325 cofnięto potępienie poglądów św. Tomasza pojawiło się większe zainteresowanie jego filozofią. Podobnie jak Augustyn tak i Tomasz dostosował filozofię starożytną do wymogów kościoła. Jego wzorem był Arystoteles.
Św. Tomasz uznaje wyższość intelektu. Twierdzi iż dokładne zrozumienie Boga jest możliwe jedynie dzięki dokładnemu poznaniu świata. W tomizmie świat jest uporządkowany, wszystko ma swoje miejsce i dzięki temu wszystkie jego elementy doskonale ze sobą współpracują i mogą istnieć. Tak przedstawiała się hierarchia wartości:
Bóg Aniołowie Ludzie Zwierzęta Materia nie ożywiona.
Nurt ten wpływał również na podział wśród ludzi. Szlachta zaczęła się wywyższać nad resztą ludzi. Na równi ze szlachtą znajdowało się duchowieństwo, później uplasowali się mieszczanie, a na samym dole tej drabiny znajdowali się chłopi. Tomasz jednak bronił szlachty. Głosił iż musi być takie zróżnicowanie, gdyż jest to odwzorowanie boskiego porządku.
Ostatnim z głównych filozofii średniowiecza był franciszkanizm.
Franciszkanizm stworzony przez św. Franciszka z Asyżu jest to filozofia ukazująca postulat wiary radosnej, prostej, płynącej z głębi serca. Jest także wszechogarniającą miłością do świata i wszelkiego stworzenia. Franciszek nawoływał do życia w zgodzie z naturą. Nawoływał do wspomagania biednych, sam żył jako biedak. Św. Franciszek zapoczątkował wielki ruch odnowy moralnej w świecie pełnym okrucieństwa i uważany jest za pierwszego reformatora kościoła katolickiego, ogarniętego wielkim kryzysem Na podstawie życia św. Franciszka stworzono także nurt literacki. Wykorzystuje ona topikę opartą na motywach biografii, twórczości i ikonografii św. Franciszka z Asyżu. Tworzy portret człowieka ubogiego i świętego, głosiciela miłości, pokory, przebaczenia oraz buntownika, który odrzucił bogactwo, wygody, dostatek i wybrał ludzi małych, prostych i ubogich.
Bibliografia:
Multimedialna Encyklopedia Wiem
http://filarnet.republika.pl/