Kultura Arabska (Islam)

Tunezja jest to jeden z islamskich krajów położony na samej północy Afryki. Choć niewielka obszarem, dzięki swemu usytuowaniu może poszczycić się bogatą historia. Przybywali i odchodzili stąd kolejno Fenicjanie, Rzymianie, Wandalowie, Bizantyjczycy, Arabowie, Turcy osmańscy oraz Francuzi. Współczesna Tunezja w zasadzie rozciąga się na obszarze identyczny do tego, jaki 2500 tal temu pozostawał pod kontrola miasta – państwa Kartaginy, z wyłączeniem rejonu saharyjskiego na południu.

W krajach arabskich miejscowi często spotykają się ze sobą na pogawędki. Częstym miejscem takich spotkań sa łaźnie publiczne (hammam). Każde miasto ma przynajmniej jedna łaźnie, używaną w różnych porach przez mężczyzn i kobiety. W większych ośrodkach sa osobne łaźnie obu płci. Mężczyzna po odpowiedniej opłacie dostaje bawełniany ręcznik (fouta) którym przepasuje biodra oraz szorstka rękawice do „zdrapywania” brudu i martwej tkanki skórnej po pobycie w saunie. Mogą tu również skorzystać z masażu. Kobiety natomiast nie otrzymują ręcznika, powinny przynieść własny oraz sucha bieliznę na zmianę, ponieważ zwyczajowo w łaźni nie zdejmują bielizny. W łaźniach koncentruj się życie społeczne miast Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu.

Islam zabrania spożywania alkoholu, lecz nie wszyscy się stosują do tego przykazania. Jest on powszechnie dostępny w niektórych restauracjach, supermarketach, a także w barach. Bary znajdują się we wszystkich większych miastach. Przebywają tam głównie mężczyźni. Turystom, a w szczególności kobietom poleca się raczej bary hotelowe. Lokalną ciekawostką jest Thibarine czyli nalewka ziołowa, wytwarzana w wiosce Thibar w Górach Tebersouk w okolicach Duggi. Utrzymywana w sekrecie receptura francuskich mnichów reguły Białych Braci pochodzi z zeszłego wieku. Smakiem przypomina syrop przeciwkaszlowy.

Odwiedzanie kafeterii stanowi integralną część życia mieszkańców Tunezji. Nie jest to jednak tylko czas przeznaczony na wypicie kawy. Tutaj wieczorami gromadzi się męska część społeczeństwa, aby zapalić sziszę (fajkę wodna), poplotkować i zagrać w karty (głównie w remika i qurante).Tunezyjczycy są wielbicielami kawy. W ciągu dnia w kafeteriach można zatrzymać się na wyśmienitą kawę. Mała czarna nazywa się exprs, natomiast mała czarna z niewielką ilością mleka to capucin, jednak nie przypomina ona smakiem znanej nam cappuccino. Również popularnym napojem jest herbata. Niezależnie od gatunku miesza się w prawie identycznych proporcjach z cukrem i wodą, następnie gotuje, uzyskując niezwykle silny, smolisty napar. Pije się ją z małych filiżanek.

Mimo, iż Tunezja ma opinie kraju liberalnego, nie wolno zapominać, ze jest to kraj islamski i większość jego mieszkańców ubiera się konserwatywnie. Ubiór w modnych kurortach czy miastach jest znacznie swobodniejszy do tych, obowiązujących na prowincji, warto jednak pamiętać, że skromny ubiór może oszczędzić wielu kłopotów i nieprzyjemności. Zwłaszcza kobiety powinny zasłaniać ramiona i wkładać długie spódnice lub spodnie. Bardziej ortodoksyjni muzułmanie uważają nadmierne eksponowanie ciała ludzkiego za obraźliwe. Kobiety lekceważące ten zwyczaj narażają się na autentyczny gniew Arabów, a także nadmierne zainteresowanie ze strony nadpobudliwych seksualnie mężczyzn.
Pod względem kulturowym najbardziej odpowiada mi Tunezja. Jest to „ciepły” kraj, z przyjaźnie nastawionym ludźmi, należący do Unii Europejskiej i jeżeli miałbym gdziekolwiek wyjechać na stałe to na pewno wybrał bym właśnie Tunezję.