Struktura gałęziowa przemysłu w krajach wysokorozwiniętych.

Współczesna struktura gałęziowa przemysły zaczęła kształtować się w drugiej połowie XVIII w. Na przestrzeni lat proces ten przechodził wiele przeobrażeń wynikających z nowoczesnych technologii czy też warunków społeczno-ekonomicznych. Tego typu przeobrażenia nazwać możemy rewolucjami przemysłowymi. W historii rozwoju przemysłu aktualnie mamy do czynienia z trzema podstawowymi rewolucjami (przejścia z przemysłu tradycyjnego - górnictwo, hutnictwo, do przemysłu nowoczesnego - high-technology).

Pierwsza rewolucja przemysłowa (koniec XVIII w. - Druga połowa XIX w. „Okres wynalazków oraz węgla i stali”) - wynalezienie maszyny parowej, zastąpienie węgla drzewnego koksem, co spowodowało szybki rozwój górnictwa, hutnictwa i przemysłu włókienniczego, a to z kolei podniosło znaczenie przemysłu maszynowego. W ten sposób powstawały wielkie okręgi przemysłowe skupione głównie wokół źródeł surowców. Taki proces zaczęto nazywać industrializacją.

Druga rewolucja przemysłowa - (XIX/XX w.) - Metoda rafinacji ropy naftowej (Łukasiewicz), żarówka (Edison), silnik spalinowy (Diesel). Spowodowało to na rozwój transportu oraz wykorzystanie nowych surowców energetycznych w pozyskiwaniu prądu, a co za tym idzie zmniejszanie znaczenia węgla oraz gwałtowny rozwój hutnictwa i przetwórstwa ropy naftowej. Przemysł zaczął koncentrować się wokół portów i większych aglomeracji miejskich.

Trzecia rewolucja przemysłowa - (lata 70-te XX w.) - Komputeryzacja i automatyzacja produkcji (zmniejszenie zapotrzebowania na pracę ludzką - bezrobocie technologiczne) - tranzystor, półprzewodniki, układy scalone, światłowody, biotechnologie, energia atomowa, rozwój zaawansowanych technologii - HIGH TECHNOLOGY (wysoki stopień przetworzenia surowców, duży udział wydatków na badania naukowe oraz zatrudnianiem wysoko wykwalifikowanej siły roboczej). Rejonizacja przemysłu uwarunkowana jest rozlokowaniem zaplecza naukowego i wykwalifikowanej siły roboczej (technopolie).

W krajach wysokorozwiniętych jeszcze kilkanaście lat temu skupiała się większa część hutnictwa żelaza, załamanie tej tendencji nastało wraz z latami 80-tymi XX w. - Zmniejszenie się zapotrzebowania na produkty hutnicze, normy ekologiczne, wyczerpanie złóż. Analogicznie to tego procederu wzrasta rola hutnictwa w rajach słabiej rozwiniętych. Ta tendencja trwa do dzisiaj.

We współczesnej gospodarce najważniejszą rolę pełni przemysł zaawansowanych technologii, do którego zalicza się gałęzie przemysłu, w których odsetek zatrudnionych pracowników naukowych i menadżerów przekracza 20-25%, a wydatki na badania naukowo-rozwojowe przekracza 3,5% kosztów produkcji. Obejmuje od produkcję dotyczącą wszystkich działów gospodarki, największe jednak znaczenie odegrał w elektronice i mikroelektronice. Wysokie technologie to także przemysł oparty na biotechnologiach. Wysokie koszty własne powodują, ze przemysł ten rozwija się głównie w bogatszych krajach, zasobnych w kapitał i zaplecze naukowe. Pierwsza na świecie i największa jak do tej pory technopolia - Dolina Krzemowa - Silicon Valley - w USA, inny przykład to Tuluza we Francji. Takie parki technologiczne stanowią zalążek dla okręgów przemysłowych o bardzo nowoczesnej strukturze branżowej przemysłu.