Początki Starożytnego Egiptu sięgają już IV tysiąclecia p.n.e. Państwo to leżało na obu stronach Nilu, dlatego życie wielu Egipcjan skupiało się właśnie nad tą rzeką.
Władcy Egiptu nazywani byli faraonami i mieli władzę despotyczną. Przez swoich podwładnych byli traktowani jak bogowie. Faraonowie po śmierci zostawali składani do specjalnych najczęściej wybranych przez siebie grobowców, piramid. Do największych z tych grobowców należy piramida Cheopsa w Gizeh. Wraz ze zmarłymi faraonami składano również wiele bogactw, które zdaniem ludzi i kapłanów mogłyby przydać się w życiu pośmiertnym byłych ich władców. Przy tworzeniu tych „stożkowatych” budowli ginęło wielu egipskich robotników, chłopów i rzemieślników. Prace nad piramidą trwały często ponad 20 lat. Podczas wznoszenia tych że budowli dokonywano wielu odkryć matematycznych. Historycy do dzisiaj nie mogą zrozumieć w jaki sposób przy dotychczasowych osiągnięciach inżynieryjnych i sprzętowych powstawały takie dzieła sztuki.
Położenie Wielkiej Piramidy
29st. 58’51’’ N 31st. 9’00’’E
A oto wymiary tej budowli
Wysokość do teoretycznego wierzchołka:
146,64 m
Przeciętna wysokość bocznej ściany:
186,47 m
Obwód podstawy
921,42 m
Powierzchnia podstawy:
5,3064 ha
Boki
zachodni: 230,357 m wschodni: 230,391 m
północny: 230,251 m południowy: 230,454 m
Starożytni Egipcjanie oprócz wznoszenie legendarnych piramid słynęli również z tego iż wynaleźli w III tysiącleciu p.n.e., pismo obrazkowe
Pismo obrazkowe, jak sama nazwa wskazuję polega na malowaniu hieroglifów, „obrazków” oznaczających całe wyrazy. Dzięki wynalezieniu pisma, kapłani mogli przewidywać i zapisywać na glinianych tabliczkach okresy w których wylewał Nil, albo następowało zaćmienie słońca lub księżyca. W Starożytnym Egipcie kapłani spełniali rolę uczonych, którzy mieli bogatą wiedzę matematyczną itd.
Źródła:
Notatki M. Matuszek z wykładów dotyczących piramid,
Zdjęcia zeskanowane z książki „Zarys historii architektury” (załącznik)