Charakterystyka romantyzmu francuskiego - notatka

Rousseau
Jego hasła znalazły swój wyraz w „Nowej Heloizie”.
Powieść epistolarna. Temat:

- miłość dwojga kochanków
- listy pełne wyznań
- on starszy mężczyzna
- nie mogą się kochać gdyż ona jest bogatsza, dużo młodsza
- nieszczęśliwa miłość
- utwór nawiązuje do sentymentalizmu
- czułość

Elementy sentymentalne

- jest dużo o przyrodzie
- utwór o uczuciach
- wykrzykniki, które świadczą o emocjach
- wyolbrzymiona uczuciowość


Germaine de Stal
Teoretyk epoki romantyzmu. Zafascynowana tym co tajemnicze. Literaturę dzieliła ze względu na położenie geograficzne. Wykreowały się dwie postawy:

- aktywna, chętna do radykalnych zmian, energiczna
- bierna, pesymistyczna, charakteryzująca się ucieczką od rzeczywistości

Chateaubriand
Napisał powieść poetycką „Rene”. Od postawy głównego bohatera powstał nurt - reneizm.

Wiktor Hugo
Był on dramaturgiem. Napisał „Cronuwell”, ze wstępem, w którym zaprezentował artystyczną deklarację romantyzmu.
Żądał w niej:

- aby dramat romantyczny powinien sięgać do dramatów historycznych
- zburzenia zasady trzech jedności
- mieszania się scen tragicznych i szczęśliwych
- nadawania cech realizmu (poprzez zgodność z epoką)
- posługiwania się zróżnicowanym językiem, który wskazywałby na pochodzenie i siłę emocji bohatera
- może być wprowadzona mowa potoczna


Aleksander Dumas
Tworzył powieści awanturnicze. Fabuła była fikcją. Nagromadzenie przygód i perypetii, z których wydaje się, że nie ma wyjścia. Zakończenie zawsze jest szczęśliwe. Obecny jest wątek romansowy.

Alfred de Mussel
Napisał utwór „Spowiedź dziecięcia wieku”