Technologie Komunikacyjne

II. VoIP

VoIP (Voice over IP) to technologia transmisji dźwięku przy wykorzystaniu używanego w Internecie protokołu IP. Pozwala na realizację połączeń głosowych z pominięciem tradycyjnych operatorów sieci telefonicznych, zapewniając dużą swobodę i znaczną redukcję kosztów - tym większą, im większe są odległości, na które chce się rozmawiać. Brak opłat za minutę połączenia z drugą końcówką VoIP (oczywistym jest, że połączenia tego typu nie da się nawiązać w sposób bezpośredni z numerem stacjonarnym, który przecież nie ma własnego adresu IP) czyni to rozwiązanie na tyle atrakcyjnym, że obok typowego zastosowania przy wykorzystaniu głośników i mikrofonu wpiętych do komputera powstają dedykowane urządzenia do realizacji rozmów bez potrzeby korzystania z mało wygodnego i mobilnego peceta.

III. VPN

Technologie VPN - czyli wirtualne sieci prywatne, pozwalają na łączenie np. dwóch oddalonych od siebie oddziałów firmy. Obecnie istnieje kilkanaście programów realizujących te funkcje poniżej. Ponieważ w tym przypadku była konieczność połączenia serwera linux’owego z windows’owym, więc poniżej znajdują się tylko te propozycje, które mogą pracować na obydwu z wymienionych środowisk.
Openvpn - Prosty w konfiguracji bazujący na sterownikach TUN/TAP program, cechuje go łatwość konfiguracji, bezpieczeństwo (UDP), duże możliwości.
IPSEC - Najbezpieczniejszy i najtrudniejszy w konfiguracji program posiada mnóstwo możliwości połączeń, TYLKO DLA EKSPERTÓW!!
PPTP - (dla linuksa Poptop) stary, dziurawy, micro$hitowy J program, obecnie nierozwijany.
Poza wymienionymi powyżej godnymi uwagi są także CIPE, VPN over SSH.


Rys. 1 Wirtualne Sieci Prywatne (VPN)

IV. Telegrafia

Telegrafia to telekomunikacja porozumiewawcza, której zadaniem jest (było) przekazywanie i reprodukcja treści dokumentów zawierających pismo drukowane, odręczne, rysunki, itp.
Telegrafia dzieliła się na:
- telegrafię alfabetową (potoczne - usługa telegraficzna, teleks), dotyczy przesyłania wiadomości typu alfanumerycznego, a więc znaków pisma. Treść wiadomości zostaje przetworzona na sygnały telegraficzne według określonego kodu telegraficznego.
- telegrafię kopiową (faksymilografia, telekopia), zajmuje się przesyłaniem i reprodukcją rysunków. Można rozróżnić telekopię odcieniową od czarnobiałej, inaczej fototelegrafię i telefaksodację.
Dzisiaj funkcje te spełnia, fax.


Podstawowe pojęcia stosowane w telegrafii

1) Kodowanie znaków, czyli tworzenie sygnału telegraficznego polega na zamianie każdego znaku w ciąg prostych elementów zwanych kombinacją kodową lub kodem telegraficznym. Tworzenie sygnału telegraficznego następuje przez przetworzenie lementów kombinacji kodowej w ciąg impulsów elektrycznych. Elementy kombinacji kodowej oznaczone są najczęściej znakiem + lub - , 1 lub 0 , Z lub A , START lub STOP .

2) Alfabet telegraficzny jest to zbiór wszystkich kombinacji kodowych z przyporządkowanym mu zbiorem znaków telegraficznych.

3) Sygnały telegraficzne są to ściśle określone ciągi impulsów elektrycznych.

4) Modulacja telegraficzna jest to przekształcenie kombinacji kodowej na sygnały elektryczne. W ten sposób, że każdemu elementowi przydziela się określony odcinek czasu nazywany odstępem lub elementem jednostkowym ( znamiennym ) modulacji i oznacza się jako e ( czyt. epsilon ) a mierzy w sekundach. Odstęp jednostkowy wynosi 20 ms . Element START trwa również 20 ms natomiast element STOP ma minimalny czas trwania 30 ms ( w zależności od potrzeb może być wydłużony ). Całkowity minimalny czas trwania sygnału i elementów START i STOP wynosi 150 ms .

5) Szybkość modulacji telegraficznej vm=1/e [bod]. Szybkość modulacji telegraficznej wyrażonej w bodach należy rozumieć jako liczbę odstępów jednostkowych przesyłanych kolejno po sobie w następujących sygnałach telegraficznych w ciągu 1 s .

6) Podstawowa częstotliwość sygnału telegraficznego albo modulacji



Cała praca w załączniku ;]