Własna wizja stworzenia świata

Istnieją przeróżne teorie dotyczące początków świata. Nawet astronomowie zajmujący się kosmogonią, nie są do końca pewni w jaki sposób powstała nasza planeta. Wyłapując wspólne wątki z przeróżnych opowiadań dotyczących tego wielkiego dzieła utworzyli swoją teorię.

Na początku była pustka, nicość, ogarniająca cały wszechświat. Wszędzie panowała głucha cisza. Nieprzeniknione ciemności nie przenosiły ani jednego promyka światła.

W pewnej chwili..... otchłań zaczęła wypełniać się gazem. Był on bezwonny, bezbarwny ale właśnie dzięki niemu mogło rozwinąć się życie. Przenikliwe ciemności rozdarła potężna, jaskrawa smuga światła, z której wyłoniły się trzy potwory. Największy z nich miał około sześciu metrów wysokości, trzy pary oczu świecących jaskrawym, zielonkawym blaskiem i 4 pary uszów. Na imię mu było Zeus. Obok niego stały 2 nieco niższe smoczyce o długich ogonach zakończonych złotymi klamrami. Jedna z nich nazywała się Hera, a druga Demeter.

Zeus stanął przed trudnym wyborem. Z jedną z nich miał dzielić dalsze życie i rządzić wszechświatem. Obie były równie piękne. Wpadł na pewien pomysł i zawołał je do siebie.
-Kochane-powiedział-Jedną z was uczynię moją małżonką! Będzie nią ta, która używając swej boskiej siły uczyni dla mnie z żywiołów rzecz najpiękniejszą a zarazem niepowtarzalną!
Pierwsza zadanie miała wykonać Hera, która nie zastanawiając się wiele kilka razy klasnęła w dłonie i utworzyła na niebie małe ogniki, które zostały nazwane przez Zeusa gwiazdami. Przez chwile władca wszechświata wpatrywał się w nie milcząc. W końcu odwrócił się w stronę Demeter.
-Teraz ty! Jeśli uda ci się zrobić coś piękniejszego od tych gwiazd wygrywasz. Jeśli nie, poślubię
Herę.
Demeter przez chwilę pogrążyła się w myślach, po czym miotając żywiołami stworzyła wielką, świetlistą kulę, która wprawiła w wielki podziw jej towarzyszy i ją samą. Zeus padł na kolana i rzekł:
-Ta magiczna kula da życie wielu pokoleniom, niech więc zostanie nazwana Słońcem!

Kolejne dni upływały na uporządkowaniu wszechświata. Hera została doradcą królewskim i zarazem pomocnikiem. Wtedy właśnie Zeus odkrył że woda może zmieniać swoje postacie. Używając lodu ulepił malutką planetę nazwaną Pluton. Umieścił ją daleko od Słońca by się nie roztopiła. Tego dnia stworzyli też 7 innych planet takich jak Merkury, Wenus, Mars, Jowisz, Saturn, Uran i Neptun. Kolejnego dnia Demeter mieszając żywioły tak jak w przypadku Słońca wykonała planetę o niespotykanej dotąd budowie. Byłą zbudowana w większości z wody. Zeus klasnął i powiedział że Demeter jest stworzona do budowania wszechświata. Hera też przyznała, że planeta jest piękna i że można by było rozwinąć na niej życie. Zeszli więc na ową planetę i postanowili uczynić z gliny ptaki i inne zwierzęta. Kiedy to wykonali Ziemia napełniła się śpiewem skowronków i kukaniem kukułek. Zwierzęta lądowe były piękne, posiadały miękkie futro, zaś zwierzęta morskie miały wysmukły kształt ciała i płetwy zamiast łap. Bogowie pomyśleli, że oni nie będą mięli czasu nadzorować nad tymi wszystkimi stworzeniami. Postanowili stworzyć więc człowieka. Z najlepszej gliny ulepili ciała dwóch ludzi-mężczyzny i kobiety. Rankiem Zeus tchnął w nich życie i odtąd po ziemi kroczyły najpiękniejsze istoty żywe-ludzie.