Mieszko I - krótko

Wg Galla Anonima Mieszko I był czwartym władcą państwa Polan, z dynastii Piastów, istniejącego co najmniej od początku IX w. Jego przodkami - wg tego samego źródła - mieli być Ziemowit, Leszek i Ziemomysł.

Obejmując w 960 władzę Mieszko I rządził państwem posiadającym już swą przeszłość historyczną. Prowadził liczne wojny z sąsiednimi plemionami słowiańskimi, współdziałającymi często z feudałami niemieckimi i Czechami. 965 pojął za żonę czeską księżniczkę Dobrawę, 966 przyjął chrzest i założył biskupstwo misyjne w Poznaniu.

Chrzest dawał państwu Mieszka równorzędne miejsce wśród innych krajów chrześcijańskich, stwarzał warunki jego zespolenia i pozwalał księciu na wykorzystanie napływającego do Polski w celach misyjnych duchowieństwa do poprawy administrowania krajem. Mimo zwrotu w polityce w stronę chrześcijańskiej Europy Mieszko I toczył walki z feudałami niemieckimi o wpływy na Pomorzu (972), odparł wyprawę cesarza Ottona II (979), prowadził wojnę z Czechami (990). W ciągu panowania rozszerzył swe władztwo na Pomorze, Śląsk i Małopolskę. Dla umocnienia swych zdobyczy płacił cesarzowi trybut z ziem położonych na południe od Warty, w 986 uznał zwierzchnictwo cesarza, a w 991 dokumentem Dagome iudex oddał Polskę pod protekcję papieską.