Fuga to najważniejsza forma muzyczna Barkou. Jej konstrukcja oparta jest na splataniu ze sobą wszystkich wątków tak, aby tworzyły one jedną, harmoniczną całość. Fuga występuje przeważnie w formie instrumentalnej, ale zdarzają się także wersje wokalne bądź wokalno-instrumentalne. Poprzednikiem fugi był ricercar czyli motet przeniesiony na instrumenty. Podstawę fugi stanowi temat pojawiający się w pierwszym-według kolejności-głosie. Nosi on nazwę „dux”. W drugim głosie występuje ten sam temat, ale w tonacji o kwintę wyżej bądź niżej od „dux” i nosi on nazwę „comes”. Następnie wchodzi głos trzeci i czwarty wprowadzający swój temat. Gdy kolejne głosy wprowadzają swój temat, pozostałe nie przerywają tylko dalej snują swoją melodie. Zjawisko takie nazywamy kontrapunktem.