Fryderyk Chopin - najwspanialszy polski kompozytor

Polski kompozytor i pianista epoki romantyzmu, uważany przez wielu za największego kompozytora muzyki fortepianowej.

Urodzie się w Żelazewej Woli niedaleko Warszawy 22 lutego 1810 roku, lub według innych źródeł 1 marca. Jego ojciec byk Francuzem a matka Polką. Od najmłodszych lat pogrywał na fortepianie a od 6 lat zaczął pobierać lekcje gry na tym instrumencie: Nauczyciel zapoznał go z dziełami Jana Sebastiana Bacha. Fryderyk chętnie improwizował, a kiedy miał zaledwie siedem lat opublikował swoją pierwszą kompozycję - byk to polonez. Swój pierwszy koncert zagrał w wieku ośmiu lat.

Od jedenastego roku życia Fryderyk pobierał lekcje kompozycji w nowopowstałej Szkole Głównej Muzyki w Warszawie. W wieku piętnastu lat opublikował swoje Opus 1., rondo na fortepian. Rok później, w I 826 r:, rozpoczął studia pad kierunkiem J. Eisnera. W 1929 roku wystąpił z serią koncertów w Wiedniu, które spotkały się z doskonałym przyjęciem.

Wiedeńczycy byli zachwyceni nowatorstwem jego muzyki. Chopin powrócił do Warszawy z jeszcze mocniejszym postanowieniem zrobienia międzynarodowej kariery. Muzyka Chopina, pomimo swej wirtuozerii, nigdy nie była pozbawiona głębokiego znaczenia, podczas gdy utwory niektórych innych kompozytorów zawierały złożone pasaże; których jedynym celem bycz ukazanie umiejętności instrumentalnych wykonawcy. Styl gry zapoczątkowany przez polskiego pianistę zdominował całe następne półwiecze.

2 listopada 1830 rok-u 20-letni Chopin opuścił Polskę. Wszystkie jego późniejsze dzieła przesiąknięte są specyficznie polskim "duchem". Osiem miesięcy Chopin przebywał w Wiedniu, gdzie zagrał zaledwie 2 koncerty, następnie udał się do Paryża, który był ówczesną artystyczną stolicą Europy. Wtedy właśnie napisał pełną buntu i niepokoju Etiudę rewolucyjną, która zrodziła się z gniewu i głębokiego smutku powodowanego krwawym stłumieniem powstania listopadowego w 1831 roku.

W tym też roku Fryderyk przyjechał da Paryża. Francuska metropolia stała się jego drugą ojczyzną. Jednak on sam nie był szczęśliwy. Do tego by zostać sławnym w Paryżu, nie wystarczała wyłącznie prezentacja własnych osiągnięć. Konieczne było również uczestniczenie w życiu towarzyskim, które ogniskowało się wówczas w salonach. Odbywały się w nich spotkania, podczas których często urządzano koncerty dla nie dużej starannie dobranej publiczności. To właśnie tutaj Chopin zagrał wiele ze swoich paryskich koncertów. Był więc otoczony wybitnymi indywidualnościami.

Nie przestawał komponować; w tym czasie powstały gtównie utwory solowe, pisane na fortepian. Jednak jego kariera koncertowa nie przebiegała zbyt pomyślnie. Jego gra nie była wystarczająco głośna by mogła wypełnić ogromne sale koncertowe. Oprócz tego, przed każdym występem paraliżowała go ogromna trema.

Chopin, przez większość swego dorosłego życia, mieszkał w Paryżu, jedynie czasami podróżował. W 1835 r., za pośrednictwem słynnego kompozytora niemieckiego Feliksa Mendelssohna poznał innego przedstawiciela muzyki romantycznej - Roberta Schumanna.

Muzyka Chopina jest bardzo zróżnicowana - wśród jego utworów można również łatwo odnaleźć dzieła o charakterze dynamicznym wyrażającym uczucia gwałtowne i pełne niepokoju, jak i kompozycje spokojne, liryczne, odzwierciedlające melancholijne nastroje artysty. Romantyczne w swym charakterze, a zarazem genialne połączenie silnych emocji z mistrzowską harmonią i efektowną melodią sprawiają, iż Chopin stał się jednym z najbardziej uwielbianych kompozytorów wszechczasów.

Chopin by bardzo klasyczny i zdyscyplinowany w taktowaniu muzyki: na jego fortepianie zawsze stał metronom i do wściekłości doprowadzali go uczniowie, kt6rzy nie potrafili zagrać zgodnie z taktem. Sam urozmaicał swoją muzykę. W tym celu najczęściej stosował technikę nazywającą się rubato. Polega ona na delikatnym odejściu od regularnego rytmu - poprzez zwalnianie niektórych nut i przyspieszanie innych - podczas gdy tempo utworu pozostaje bez zmian. W rzeczywistości Chopin pozwalał sobie na pewną swobodę w interpretacji własnych utworów, nigdy nie grając jednego utworu dwa razy w taki sam sposób.

Chopin tworzył niemal wyłącznie kompozycje fortepianowe (z orkiestrą 2 koncerty - f-mol i e-mol). W jego dorobku są m. in.: 2 fantazje, 27etiud, 26 preludiów, 17 polonezów, 58 mazurków, 17 walców, 21 nokturnów, 4 ballady, 4 scherza, 4 impromptus, a także utwory kameralne i pieśni. Mazurki, walce i polonezy skomponowane w kraju - to stylizowane tańce. Mazurki są liryczne i intymne, natomiast walce - to błyskotliwe kompozycje salonowe. Nietrudno zauważyć, ze kilka polonezów skomponowanych na obczyźnie powstało z inspiracji o charakterze patriotycznym.

Chopin zmarł w Paryżu 17 października 1849r.