Moda Country
Moda countrowa jest w zasadzie niezmienna, stale elementy stroju zarówno dla chłopaków jak i dla dziewczyn to: dżinsowe spodnie - spódnica, koszu-a - bluzka, bolą pod szyję, buty cowboy'skie, oraz kapelusz, dopasowany kolorystycznie do stroju. Kapelusz w modzie countrowej to swego rodzaju "fetysz" podkreślający i uzupełniający strój, akcent nadający szyku, elegancji i właściwego charakteru. Propozycje na nadchodzące spotkania countrowe, pikniki i festiwale mogą być wielce różnorodne, proponujemy, aby dziewczyny ubrały się w szerokie falbaniaste spódnice z karczkami długość - dowolna, do nich mogą być białe bluzki, kamizelki dżinsowe lub skórzane z frędzlami, przyda się pas z dużą klamrą, buty wysokie, no i oczywiście kapelusz - dla kobiety z mniejszym rondem
Panowie - chłopaki w różnym wieku, noszą koniecznie obcisłe dżinsy w różnych kolorach z szerokim skórzanym paskiem i dużą klamrą - lub kraciaste koszule, (które być może im kupimy), kamizelki skórzane z frędzlami, buty z okuciami lub bez, z różnymi ozdobami na cholewach, a pod szyją bolo no i oczywiście kapelusz, ale z rondem koniecznie szerszym niż u swojej damy.
A w chłodne i deszczowe dni wszyscy wkładają ocieplane kurtki lub długie płaszcze ze stylowymi rozporkami i karczkiem, który ochroni przed przemoknięciem.
Żeby paniom nie było smutno i w ramach rewanżu za koszule, panowie niech kupią jakże kobiece i podkreślające wdzięki piękne gorseciki. Mile widziane podwiązki, które ułatwią znalezienie zagubionej w tanecznym tłumie partnerki.
KRÓTKA HISTORIA MRĄGOWSKICH PIKNIKÓW COUNTRY
"To najwspanialsza impreza muzyczna, w jakiej zdarzało mi się brać udział" - tak najczęściej mówili uczestnicy festiwalu. Czar jeziora Czos, magia muzyki country, przyjaźnie zawierane na kempingu, komfort hotelu Mrongowia - to składniki powodujące, iż do Mrągowa ściągają, co roku rzesze fanów z całej Polski. Licząc wyłącznie tych, którzy wykupili bilety, co roku około 13000 osób ogląda koncerty w amfiteatrze.
Od 1983 roku bez przerwy, mimo zawirowań politycznych, na przełomie lipca i sierpnia, w Krainie Tysiąca Jezior odbywał się największy w Środkowej i Wschodniej Europie Międzynarodowy Festiwal Muzyki Country.
Nie da się wszelako ukryć, że największą sympatią obdarzani są ci muzycy, dla których country jest miłością nr 1. Na ich występy czeka się z niecierpliwością - co będzie nowego, własnego, a także na przeboje o światowej sławie w wykonaniu takich polskich artystów, jak Tomasz Szwed, Lonstar i Paweł Bączkowski oraz zespołów: Zayazd z Bożeną i Lechem Makowieckimi, T-Band z Hanią Sobieraj - solistką o ślicznym głosie, Whiskey River z Kasią Bochenek i Antkiem Kreisem, Colorado, Country Five. Wiele radości i wdzięku wnosi "Strefa Country" jedyny, niezrównany zespół taneczny popularyzujący line, circle i square dances, czyli stylowe tańce kowbojskie.
Co roku możemy stwierdzić, jaka jest kondycja ponad 20 polskich zespołów. Liczni znawcy z dumą pokreślają, że nie ustępują one zapraszanym zespołom z sąsiadujących z nami (wówczas) krajów. I tak w Mrągowie gościliśmy szwedzkie zespoły Kentucky i Country Minstrels z niestrudzonym Jannem Lindgrenem, Tord Torderup, Cosmos Cowboys. Z Niemiec (NRD i RFN) przyjechali Western Union i Head Over Heels; Kaktus oraz Wilk und Friends, Flophouse i Pony Express, Daniel T.Coates Band. Z Wielkiej Brytanii trzykrotnie do Mrągowa przyjechał Raymond Froggatt - nr 1 UK country music showman. Ze Szkocji gościliśmy Jimiego Craiga; z Walii był Clearwater Mountain Band, z Irlandii przyjechała Jaqui; Z Anglii David Travis. Największą przestrzeń dwukrotnie (1989 i 1993) pokonał australijski zespół Kell's Revenge Bush Band. Występowali soliści oraz czeskie i słowackie zespoły: Mirek Novak, Plavci, Schovanky, Jizerska Protez, Michał Tucny i Tucnaci, Poutnici oraz Drops, Country Sisters i Blendgrass Nova. Z Węgier przyjechali wspaniale obyci estradowo, bluegrassowi muzycy z zespołu 100 Folk Celsius, folkowo-countrowy Bojtorian, bluesowy Bluefolk. Dwukrotnie (raz na własne ryzyko) wystąpił bułgarski Medicus. Z Estonii, Łotwy i Litwy przyjechali Beergrass, Folk Mills, Simas, Afond. Z Rosji witaliśmy zespoły Red Grass, Fine Street oraz dwukrotnie Kukuruzę. Gorąco została przyjęta Żanna Biczewska.
Festiwal '94 trwał cztery dni. Zaczął się uderzeniową dawką muzyki irlandzkiej. Wystąpiła Maric Breatnach - multiinstrumentalistka, niezrównana wykonawczyni muzyki tradycyjnej i współczesnej. Ze Szmaragdowej Wyspy przyjechali także muzycy z grup Dr Millar, Diesel i Screaming Orphants. Odpowiedzialnym za ten program był Bob Bales, który z polskim zespołem Carrantuohill rozpoczął ów niezapomniany wieczór.
Goście zza oceanu
1985 George Sandiffer
1986 Rattlesnake Annic
1987 George Hamilton IV + Moody Brothers, Mountain John
1988 Freddy Weller
1989 Mickey Newbury
1990 He-Ge V i Tom Grant
1991 Bobby Bare
1992 Johnny Rodriguez
1993 Charlie McCoy - niedościgły mistrz harmonijki ustnej,
multinstrumentalista, showman
David Ball - nowa gwiazda wytwórni Warner Bros.
1994 Sweethearts of Rodeo
Joe Sun i Martin Delray
1995 trójka młodych wykonawców: Joy Lynn White,
J.T.Blanton, Shawm Camp
1996 George Hamilton V, Brady Scals, Becky Hobbs
1997 Victoria Shaw, Steve Wariner, Carlene Carter
1998 Kathy MATTEA, Anita COCHRAN, Marcus & Alan
1999 Teresa FARRIS, Brady SEALS, Chad BROCK
2000 Dale Watson z zespołem, The Jamie Hartford Band
Jak z powyższego wykazu widać - nad jezioro Czos zlatują gwiazdy coraz wspanialszego blasku...
Mrągowskie Pikniki Country były popularyzowane dzięki programom w Polskim Radiu (na skalę lokalną i ogólnopolską) oraz w I i II Programie Telewizji Polskiej i w regionalnych ośrodkach, zwłaszcza w WOT. Przyjeżdżają liczne starzy bywalcy i nowi goście spośród braci dziennikarskiej, skutecznie zarażające się countrowym hobby.
Jeśli szukacie w piosence kunsztu muzycznego, szczerego przeżycia i prawdy o życiu
- posłuchajcie muzyki country. W country jest wszystko - serce i dusza, radosć i porażki, złamane serca i łzy,
śmiech i dramaty dnia codziennego.
Jest nawet komercja, ale kto nie chciałby docierać do milionów?
Shania Twain i Willie Nelson, Faith Hill i Johnny Cash, Dolly Parton i Garth Brooks, Emmylou Harris i Tim McGraw
- jakże rożnorodni, ale i autentyczni.
Dlatego podbijają cały świat - od Japonii i Australii po Amerykę Łacińska i Europe.
To z naszych europejskich korzeni wyrosła na amerykańskim południu intrygująca muzyka country.
Jest wielka jak Mississippi - każdy znajdzie w niej swój własny nurt".
Tak o country pisze polski Ojciec tej muzyki
Korneliusz Pacuda
XXIII Międzynarodowy Piknik Country - Mrągowo 2004 23 - 25 lipca 2004
BILLY JOE SHAVER ur. 15.09.1941, Corsicana, Texas
Jego matka była amatorką śpiewającą w barach Dallas i Waco. Shaver nie ukończył szkoły, zaciągając się jako nastolatek do marynarki wojennej.
Po zwolnieniu z armii pracował jako kowboj przy spędach bydła, był pomocnikiem na farmie, robotnikiem w tartaku (gdzie w wypadku stracił kilka palców), pracował na stacji benzynowej i brał udział w zawodach rodeo. Jednocześnie uczył się grać na gitarze (do czego namówiły go matka i babka) i pisał piosenki.
Kilka razy próbował szczęścia w Nashville (m.in. singiel Two Bits Worth of Nothing), ale próby kończyły się niepowodzeniem i Shaver wracał do Texasu.
Pod koniec lat sześćdziesiątych szczęście wreszcie mu dopisało i został zaangażowany przez agencję muzyczną należącą do Bobby Bare’a. W roku 1971 Kris Kristofferson nagrał Good Christian Soldiers Shavera i gdy piosenka odniosła sukces na liście bestsellerów, nagle okazało się, że jego utwory są cenione i poszukiwane przez największe gwiazdy muzyki country.
Już wkrótce mieli je w swym repertuarze: Dottie West, Jan Howard, Jerry Reed, Tex Ritter, Jim Ed Brown, Tom T. Hall, Jerry Lee Lewis, Bobby Bare,oraz Waylon Jennings i Elvis Presley. Gdy Waylon Jennings w roku 1973 nagrał album „Honky Tonk Heroes”, złożony w całości z piosenek Shavera, jego pozycja, jako jednego z najbardziej zdolnych i ciekawych autorów młodej generacji została ustalona. Shaver próbował również kariery wykonawcy, ale albumy nagrane dla wytwórni Monument, Columbia i Capricorn, chociaż wysoko ocenione przez krytyków muzycznych, nie zdobyły popularności wśród odbiorców masowych. Jedne z nielicznych płyt na liście to single z piosenkami I’ve Been To Georgia On a Fast Train oraz When The Word Was Thunderbird. Zdecydowanie lepiej wiedzie mu się jako kompozytorowi, a jego piosenki, które wykonywali Johnny Cash, George Jones, czy Conway Twitty, były prawdziwymi przebojami. W pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych sporym powodzeniem cieszyły się single i videoclipy z The Hottest Thing In Town, oraz Live Forever, piosenkami pochodzącymi z albumu Tramp On Your Street.
Wybrane albumy:
When I Get My Wings (Capricorn)
Gypsy Boy (Capricorn)
I’m. Just An Old Chunk Of Coal (...) (Capricorn)
Billy Joe Shaver (Capricorn)