Jacek Soplica - historia

Głównym bohaterem "Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza jest jacek Soplica. BYło on ojecem tytułowego bohatera i bratem Sędziego Soplicy. W trakcie czytania książki poznajemy go jako ks. Robaka.

Jacek pochodził z licznej szlacheckiej rodziny. Był przedstawicielem średnio zmaożnej szlachty. Ze względu na swój bojowy charakter, został przwódcą drobnej szlachty litewskiej i zdobył sobie jej zaufanie. Zjednywał sobie ludzi i szukał poparcia wśród szlachty i chłopstwa, wzbudzając w nich patriotyzm. Uczestniczył w sejmikach, a Stolnik Horeszko zabiegał o jego przyjaźń. Zapraszał go na biesiady itp. Było on potrzebny Horeszce, ponieważ miał on możliwość manipulowania na sejmikach głosami okolicznej szlachty. Liczyły sie z nim najzamożniejsze narody. Bohater w młodości kochał się w Ewie, córce Stolnika Horeszki. Dumny magnat nie zgodził się oddać jej reki ubogiemu szlachcicowi i wolał unieszczęśliwić oboje wydając Ewę za mąż za bogatego kasztelana. Jacek ożenił się z pierwszą lepszą kobietą, która urodizła mu syna tadeusza i po krótkim czasie zmarła. Urażona ambicja Jacka doprowadziła go do krwawej zemsty. Niejednokrotnie błąkał się w okolicy zamku Horeszków nie mogąc pogodzić się ze stratą Ewy. Pewnego razu był świadkiem ataku Moskali odpieranego przez Stolnika. Emocje zwyciężyły i Jacek zabił Horeszkę. Odtąd uznano go za zdrajcę narodu. Następnie Soplica uciekł do Legionów, postanowił poprawę i wstapił do zakonu. Od tego czasu na znak pokory nazwał się Robakiem. W Legionach działał jako emisariusz , przenosząc wiadomości, co było czasami niebezpieczne. Nie robił tego dla sławy i chwały, lecz po to , aby odkupić dawną pychę i bezduszność. Był kilkakrotnie ranny, aż wreszcie w przebraniu księdza Robaka, wrócił na Litwę, gdzie ze specjalną misją miał organizować powstanie, którego wybuch był wyznaczony na momentwkroczenia wojsk napoleońskich. Jacek z narażeniem zycia wędrował od dworu do wdoru namawiając chłopów do powstania. nawet własnemu synowi Tadeuszowi, nie wyjawił, kim jest, chociaż niejdnokrotnie bardzo tego pragnął. Tułaczka po różnych krajach , stoczone bitwy i odniesione rany, a przede wszystkim wyrzuty sumienia odmieniły go tak bardzo, że nie rozpoznały go najbliższe osoby. Zginął po bitwie stoczonej u boku syna i brata. Na łożu śmierci wyznał prawdę o swoim zyciu i dowiedział się , że uzyskał przebaczenie od umierającego Stolinka Horeszki.