Choroby wirusowe

CHOROBY WIRUSOWE UKŁADU NERWOWEGO

LIMFOCYTOWE ZAPALENIE OPON I SPLOTÓW NACZYNIÓWKOWYCH
( CHOROBA AMSTRONGA – WALGRENA)

Jest to ostra choroba wirusowa, która może przebiegać z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych, charakteryzującym się limfocytarną pleotozą i pomyślnym zejściem.

Etiologia – Wirus wywołujący tą chorobę, zaliczony do arenawirusów, został wizolowany w 1933 roku przez Armstronga i Lillie. Jego wielkość wynosi 33 –60 nm. W temperaturze 37 stopni C zakażność wirusa utrzymuje się kilka godzin.

Epidemiologia i zapobieganie – Rezerwuarem wirusa są gryzonie : szare myszy domowe i białe, chomiki. Wirus wydalany w moczu i stolcu zwierząt dostaje się do ustroju człowieka drogą oddechową lub pokarmową .Nie jest wyjaśniona rola stawonogów ( kleszcze, komary, pchły ) jako ewentualnych przenosicieli wirusa .Choroba występuje nieomal we wszystkich krajach, przeważnie w strefie umiarkowanej, częściej w jesieni i na wiosnę.
Zapobieganie polega na zwalczaniu myszy i zachowaniu ostrożności w laboratoriach.

Patogeneza i anatomia patologiczna – Wirus przenika przez błonę śluzową górnych dróg oddechowych i przewodu pokarmowego, a nastepnie drogą krwi dostaje się do mózgu i innych narządów. W nielicznych przypadkach zakończonych zejściem śmiertelnym stwierdzono przekrwienie opon miękkich i mózgu, nacieki limfocytowe w oponach, splotach naczyniowych i mózgu, zwłaszcza w moście i rdzeniu podłużnym.

Klinika Okres wylęgania wynosi od 5 do 14 dni . Choroba może przebiegać wśród objawów przypominających grypę .Występuje gorączka, bóle głowy i mięśni, nieżyt górnych dróg oddechowych, niekiedy zaburzenia jelitowe. W rzadkich przypadkach obserwowano obrzęk przyusznicy i jąder. U niektórych chorych po okresie objawów grypo podobnych następuje kilkudniowa poprawa, potem ponowny wzrost temperatury, któremu towarzyszą bóle głowy, wymioty i objawy oponowe. Czasem brak jest okresu remisji i jedna faza choroby przechodzi bez pośrednio w drugą. Rzadko pojawiają się zaburzenia świadomości i objawy ogniskowego uszkodzenia mózgu i rdzenia kręgowego.

Badania pracowniane. Płyn mózgowo – rdzeniowy jest wodojasny. Pleocytoza zwykle sięga kilkuset komórek w 1 mm³; w rozmacie przeważają limfocyty. Zawartość białka może być nieco zwieszona, cukru – prawidłowa lub nieznacznie obniżona. We krwi obwodowej występuje leukopenia ze względną limfocytozą, rzadziej wzrost leukocytozy. Opisywano przypadki trompocytopenii.

Rozpoznanie opiera się na wywiadzie wskazującym na kontakt z gryzoniami, obrazie klinicznym, izolacji wirusa z krwi lub płynu mózgowo-rdzeniowego, a w przypadkach sekcyjnych – z mózgu śledziony i płuc, dodatnich badaniach seriologicznych .
Chorobę należy różnicowaćprzede wszystkim z grużlicym zapaleniem opon mózgowo – rdzeniowych, w którym stan chorego jest cięższy, poziom białka w płynie mózgowo – rdzeniowym jest podwyższony, zawartość cukru i chlorków – obniżona. W róznicowaniu z innymi wirusami zapaleniami opon mózgowo – rdzeniowych decydujące znaczenie maja badania wirusologiczne i seriologiczne.

Leczenie jest objawowe .

Rokowanie jest zazwyczaj pomyślne. Tylko w rzadkich postaciach encefalitycznych może dojść do zejścia śmiertelnego.