Staff

Staff jest poetą „trzech pokoleń”. Jego twórczość- jest charakterystyczna i dla Młodej Polski, dla XX-lecia i lit. Współczesnej
- Debiut Staffa w 1901r.- „Sny o potędze”. W tomie dostrzega się wpływ filozofii Nietzschego. Wyrazem takiej postawy filozoficznej jest wiersz „Kowal”. Teoria nadczłowieka dla Staffa to nieugięte dążenie do doskonałości
- „Sny o potędze” w przypadku większości mają charakter nastrojowy, liryczny, melancholijny
- „DESZCZ JESIENNY”
· jest wyrazem lirycznego przygnębienie i smutku
· wiersz zbudowany w oparciu o klasyczne zasady kompozycyjne ( rym, rytm, refren, wpływające na melodyjność· wiersza)
· pojawiają się tu typowe dla poezji Młodej Polski motywy symboliczne- wędrujący po zniszczonym ogrodzie szatan, uosabiający dekadencką postawę przygnębienia i pesymizmu.
- „SONET SZALONY”
· przyjmuje tu Staff inną postawę
· następuje tu odejście od nastroju dekadenckiego oraz od chęci pracy nad sobą na korzyść· radości i korzystania z życia
· nie świadczy to o lekkomyślności i ucieczce w świat zabaw, ale o cieszeniu się z życia, co pomaga znieść· wszystkie jego zmartwienia
- Staff w swojej twórczości młodopolskiej często odwołuje się do filozofii i poezji antycznej. Widać- to wyraźnie w tomikach „Gałąź kwitnąca” i „Uśmiechy godzin”
- Staff opowiada się za harmonia duchową, za wyborem takiej postawy, która pozwoli zachować- równowagę wbrew temu, co niesie los ( stoicyzm!)
- Poezja Staffa okresu międzywojennego charakteryzuje się:
· sięganiem do motywów życia codziennego, pracy
· prostotą w przekazie poetyckim
· wyrażaniem własnej odrębności
· stwierdzeniem o przydatności poezji w życiu ludzi
· przedstawianiem piękna przyrody
· refleksjami na temat życia
· klasycyzm
· wspomnieniem o uznanych wzorcach poetyckich ( np. o Kochanowskim)
· ironią, groteską, żartobliwością
· wykorzystaniem motywów epikurejskich
- zbiór utworów pt. „Ścieżki polne” jest przedstawieniem codziennego życia na wsi, krajobrazu wiejskiego i najzwyklejszych prac wiejskich. Te, uznawane dotąd, za „niepoetyckie” tematy zawarł Staff w klasycznej formie wiersza charakteryzującej się podziałem na strofy, wersy, zastosowaniem rymu itp. Hołdowanie tym ustalonym od wieków tradycyjnym formom poetyckim świadczy o tym, że poeta chce w sposób najprostszy przekazać- swe myśli. Dlaczego najprostszy? Bowiem chce trafić- do czytelnika, który jest przygotowany do odbiory tego typu poezji
- „POETA”
· wiersz podkreśla ważność· indywidualizmu poety, czego wyrazem są ostatnie słowa: „Muszę mieć· zawsze w duszy/ to, na czym innym zbywa”
· Staff stwierdza, że poezja jest przydatna w życiu człowieka. Ludzie dzięki niej mogą poznawać· , być· zdobywcami, mieć· nadzieję, cieszyć· się
- „WYSOKIE DRZEWA”
· pokazuje piękno przyrody, które pobudza do refleksji, do wspomnień o wzorcach poetyckich
- „DO MUZY”
· podmiot liryczny kieruje swoje słowa do patronki poetów w sposób bardzo żartobliwy
· nie widać· tu dystansu, który zachowywali poeci antyczni, zwracając się do swojej opiekunki
· Staff zwraca się do muzy jak do kogoś bliskiego, bezpośrednio, może trochę ironicznie, a przede wszystkim radośnie
- w programie Staffa można dopatrzeć się pragnień wykorzystywania w poezji i w życiu motywów epikurejskich. Trzeba korzystać z życia, a ono powinno być „zarejestrowane” w poezji, w wierszu, który jest „tak jasny, jak spojrzenie w oczy i prosty jak podanie ręki”( „ARS POETICA”)