Charakterystyka stekowców

Łuskowce
Sklasyfikowane kiedyś razem z mrówkojadami, leniwcami i pancernikami w jeden rząd Edentata łuskowce, inaczej zwane pancernymi mrówkojadami, stanowią osobny rząd, Pholidota. Obejmuje on jedna rodzinę Manidae reprezentowaną przez dwa rodzaje: pangoliny azjatyckie/Manis/ i pangoliny afrykańskie /Phataginus/. Od pozostałych ssaków różnią się pancerzem zbudowanym z rogowych łusek, co upodabnia je bardziej do gadów niż do ssaków. Łuski, które wyrastają z grubej warstwy podskórnej, chronią wszystkie części ciała oprócz brzucha i wewnętrznej strony kończyn. Ogon u niektórych gatunków jest dwa razy dłuższy od reszty ciała. Mają małe, silne kończyny i stożkowatą głowę.

Łuskowce występują w południowo-wschodniej Azji oraz w strefie tropikalnej Afryki.

Trzy gatunki azjatyckie charakteryzują: wielkie uszy, pokryty łuskami ogon i włosy pomiędzy łuskami.

Cztery gatunki afrykańskie mają długi mostek a spodnia część ogona nie jest pokryta łuskami. Dwa z nich prowadzą naziemny tryb życia a dwa pozostałe są zwierzętami nadrzewnymi.

U wszystkich gatunków samce są znacznie większe od samic, niekiedy nawet dwukrotnie.

Wszystkie gatunki mają krótkie i silne kończyny, którymi rozkopują kopce termitów i mrowisk. Gatunki naziemne używają pazurów dobudowania nor, w których kryją się w ciągu dnia. Gatunki nadrzewne szukają schronienia w dziuplach. Ogon, chociaż pokryty łuskami, u niektórych gatunków jest chwytny i może służyć do obrony.

Łuskowce odżywiają się wyłącznie owadami /termitami i mrówkami/ chwytając je długim językiem, którego długość może dochodzić do 70 cm. Pangoliny nie mają zębów, a pokarm jest miażdżony w dolnej części żołądka. Znajdują się tam drobne kamyki, które rozcierają pokarm, podobnie jak u ptaków w drugim żołądku. W czasie jedzenia grube bony chronią oczy zwierzęcia a specjalne mięśnie zamykają nozdrza chroniąc je przed ukąszeniami owadów.

Rozwój narządów zmysłów zależy od rodzaju pokarmu i sposobu życia. Łuskowce nocne mają słabo rozwinięty wzrok i przeciętny słuch, ale bardzo dobry zmysł powonienia. Łuskowce są samotni-kami, ale nie bronią swego terytorium przed sąsiadami swojego gatunku. Systematycznie zaznaczają swoje terytorium wydzielina z gruczołu odbytowego.

W Afryce łuskowce są zabijane dla ich smacznego mięsa a w Azji Chińczycy wykorzystują ich łuski lako środek lecznicy.