Słoń afrykański
Największy spośród wszystkich ssaków lądowych - słoń afrykański - spędza aż 16 godzin na dobę w szukaniu pożywienia, by zaspokoić potrzeby tak ogromnego ciała. Słonie żyją w stadach, na czele których stoją samice.
Żywiąc się głównie liśćmi i gałązkami drzew, słonie używają trąby tak jak człowiek posługuje się ręką. Chłodzą się, poruszając ogromnymi wachlarzowatymi uszami. Ich skóra jest bardzo wrażliwa na ostre promieniowanie słoneczne i ukąszenia owadów. Jak wszystkie zwierzęta roślinożerne, spędzają wiele czasu pobierając pokarm. Stado bardzo często przenosi się jednak z miejsca na miejsce w poszukiwaniu smacznych roślin.
Siedliskiem słoni jest SAWANNA WSCHODNIO - AFRYKAŃSKA. Jest to ogromny obszar pokryty trawami z rzadko rozrzuconymi krzewami i drzewami. Żyją tu wielkie stada roślinożerców, które zapewniają bogate źródło pożywienia dla licznych drapieżców, takich jak lwy i gepardy Na sawannie występują dwie pory roku: sucha i deszczowa. W czasie pory suchej zwierzęta migrują w poszukiwaniu wody i pokarmu.
DANE
Nazwa łacińska: Loxodonta africana
Wymiary: długość samca 6 - 7,5 m; masa do 5 ton; samica mniejsza
Siedlisko: sawanna, lasy
Występowanie: Afryka na południe od Sahary
Rozmnażanie: samica rodzi jedno młode, które chodzi wkrótce po urodzeniu
Pożywienie: liście, pędy, gałązki, owoce, trawy
Słonie i kłusownicy. Północne rubieże Ugandy zamieszkane były od stuleci przez dziesiątki tysięcy słoni. Dwie ostatnie dekady naszego wieku przyniosły niemal całkowitą zagładę tych zwierząt. Stało się tak za sprawą kłusowników i handlarzy kością słoniową. Dopiero w ostatnich latach udało się objąć całkowitą ochroną słonie żyjące na terenie północnougandyjskiego parku narodowego Kidepo Valley. Pomimo to liczba tych zwierząt regularnie się zmniejsza.
Naukowcy przypuszczają, że przyczyną takiego stanu rzeczy są wędrówki słoni nie uznających zarówno dranic państwowych, jak i granic rezerwatu. W wielu rejonach Afryki wybito wszystkie samce słoni z dużymi ciosami.