Problem tragicznego kręgu zbrodni (sprawiedliwość, wina i kara) w „Makbecie” Williama Szekspira.

W Makbecie mamy do czynienia z problemem przemiany osobowości zwykłego człowieka, który ulega silnej pokusie władzy, pragnie rządzić za wszelką cenę, bez względu na konsekwencje. Makbet to wzorowy rycerz, wierny poddany króla Dunkana, mający opinię walecznego i mężnego dowódcy. Ten prawy i szlachetny mąż szybko stanie się bezwzględnym mordercą, krwawym, znienawidzonym przez poddanych despotą. (od momentu spotkania wiedźm, które przepowiadają mu, że będzie królem). Od tego momentu toczy dramatyczną walkę miedzy dobrem a złem. Przepowiednia zrodziła w nim ślepą ambicję i męską próżność-choroba władzy. Słabość charakteru Makbeta, i wpływ żony, popchnęły go do szeregu morderstw. Początkowo zbrodnia była czymś niewyobrażalnym dla bohatera, ale kiedy zabił pierwszy raz, kolejne mordy stały się już tylko kwestią czasu. Makbet zmienił się w zbrodniarza, egzystującego na granicy obłędu (kolejną ofiara był jego przyjaciel Banko).Dodatkowo poczucie bezkarności zbrodniarza pogłębiło kolejne spotkanie z wiedźmami (przepowiadają mu nieśmiertelność). Bezkarność i poczucie siły są jednak tylko złudzeniem. Prześladują Makbeta wizje niedawnych ofiar, stracił spokój i poczucie sensu życia. Wrażliwość i szacunek dla samego siebie zastąpiła obojętność na wszystko. Makbet czuje się coraz bardziej zmęczony, przerażenie towarzyszące mordom ustąpiło miejsca słabości, wreszcie szaleństwu. „Zły plon bezprawia nowym się tylko bezprawiem poprawia” -w słowach tych kryje się przekonanie Makbeta iż człowiek, który choć raz wszedł na drogę zbrodni, nie może już z niej zejść. Makbeta dosięga sprawiedliwość, ponieważ występują przeciwko niemu nie tylko prości ludzie, lecz także książęta i całe rycerstwo. Machina śmierci zostaje zatrzymana w momencie zgonu sprawcy wszystkich nieszczęść.
Karą dla Makbeta jest choroba psychiczna, w którą popada po popełnieniu zbrodni. Nękają go również wyrzuty sumienia, jest przerażony, załamany, wytrącony z równowagi, zmęczony i zepsuty. Karą jest także śmierć żony, co nie robi już na nim większego wrażenia.
Motyw sprawiedliwości:
- nie ma zbrodni bez kary, zawsze zbrodniarza spotka zasłużona kara, za życia lub po śmierci (Inwazja zła zawsze skończy się zwycięstwem dobra, zachwiany ład musi zostać przywrócony wg. Szekspira0
- naruszenie moralnego ładu i porządku niszczy człowieka, ściąga na niego cierpienie i tragedię