Środki poetyckie

Eufonia –obejmuje rym, rytm, instrumentację głoskową (Kakofonia-brak harmonii dźwiękowej)
Instrumentacja głoskowa:
-Onomatopeja – świst, zgrzyt/ Ruszyła maszyna po szynach ospale
-Aliteracja – zwija się zaułek zawiły/ zagubiony we własnych załomach
Paronomazja – tłum, który tłumi i tłumaczy (zestawienie podobnie brzmiących słów, zarówno spokrewnionych etymologicznie jak i niezależnych)
Adideacja – terroretyk (przekształcenie fonetyczne wyrazu, upodabniające go do brzmienia innego słowa o odmiennym znaczeniu i pochodzeniu)
Kalambur – Repertuar, jeżeli może wywołać wzruszenie, to chyba wzruszenie ramion; Odyseusz król Itaki i owaki.
Archaizm – białogłowa, kmieć
Barbaryzm- wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa pochodząca z innego języka niż ten, w którym sformułowana została dana wypowiedź; styl makaroniczny to styl nadużywający barbaryzmów (np. w prozie baroku)
Zdrobnienie(deminutivum) – panienka, książeczka
Zgrubienie(augumentativum) – babsko, nochal
Neologizm – cienkopis, bezświat
Złożenie (compositum) – śmiercionośny, różanopalca, prędkonogi
Inwersja – Są bo na świecie
Elipsa(wyrzutnia) – Wtedy krzyk krótki zza ściany
Powtórzenie:
-Paralelizm – Jest czas rodzenia i czas umierania, czas sadzenia i czas wyrywania tego co zasadzono
-Anafora – Z czasem..../Z czasem...
-Epifora - ...Nirwano/...Nirwano
-Refren
Apostrofa – Orszulo moja wdzieczna...
Inwokacja – Litwo! Ojczyzno moja
Pytanie retoryczne
Antyteza – ogień krzepnie, blask ciemnieje
Parenteza (zdanie parentetyczne)– Dziewka twoja dobry los (możesz wierzyć) wzięła – nawiasowe wtrącenie
Anakolut- konstrukcja składniowa niezgodna z ogólnie przyjętymi normami poprawności, wprowadzona celowo np. stylizacja na mowę potoczną
Pleonazm(tautologia) – cofać się do tyłu- nagromadzenie się wyrazów bądź zwrotów synonimicznych lub bliskozn.
Nagromadzenie – zagęszczenie wielu analogicznych znaczeniowo elementów najczęściej w formie wyliczenia
Epitet: przymiotnikowy, imiesłowowy, rzeczownikowy, stały (np. gromowładny Zeus)
Porównanie – jak, może się też zdarzyć porownanie homeryckie
Metafora(przenośnia)
Metonimia – strumień skrzył się na zieleni(łące)/ czytam Miłosza
Synekdocha – jeży się włos na głowie (pars pro toto), ludzie oszaleli z trwogi (totum pro parte)
Oksymoron – stały ruch, zimny ogień
Synestezja – barwa dźwięku, krzyczące kolory, matowy głos,
Animizacja – Latarnia się na palcach wspina
Personifikacja – Drzewa i krzewy liśćmi wzięły się za ręce
Antropomorfizacja-uczłowiecza tylko wybrane rysy przedstawionch zjawisk
Peryfraza(omówienie) – rozbudowany opis zjawiska
Eufemizm – zejść z tego świata(umrzeć), mijać się z prawdą- kłamać
Hiperbola – wyolbrzymienie zjawiska
Alegoria – sowa(mądrość), lis(przebiegłość)
Parabola (przypowieść)-gat lit moralistycznej
Symbol
Ironia
Patos
Groteska
Wulgaryzmy
Kaligram (shaped vers) – utwór poetycki, którego układ graficzny stanowi wizualną konkretyzację przedmiotów opisywanych lub treści uczuciowych z nim związanych
Koncept – pomysł, wykorzystuje: paralelizm, antytezę, paradoks, oksymoron, grę słów
Stylizacja
Parodia
Aluzja literacka