Książka zaczyna się przedstawieniem bohaterów: Pestki, Uli, Mariana i Julka, których miejscem zabaw stała się niewielka wysepka. Któregoś dnia wakacji przybył na nią nieznajomy z ranną nogą, Zenek. Wiedzieli o nim bardzo niewiele, ponieważ cechowała go małomówność i skrytość, a jego wersja o poszukiwaniu wujka nie zaspokajała ciekawości dzieci, więc zatrzymali go na wyspie. Z każdym dniem Zenek stawał się im bliższy. Okazuje swoją odwagę stawiając się dwóm łobuzom, ratując dziecka, budzi podziw opowieściami o podróżach autostopem, choć dopuszcza się kradzieży jabłek. Sytuacja zmienia się gdy wychodzi kradzież pieniędzy popełnioną przez Zenka. Urażony oskarżeniami kolegów odchodzi, by wkrótce, za namowami dziecinnego Julka powrócić. W międzyczasie Ula odpracowuje skradzione pieniądze, wzruszona rozmową z Zenkiem, który tylko jej powierzył swoje sekrety. Opowiada o sytuacji rodzinnej – ojcu alkoholiku, który go od rzucił. Okazuje się, że jeden z łobuzów naskarżył na Zenka. Dzięki zgrabnym posunięciom ojca Uli wszystko kończy się dobrze, Zenek znajduje wujka i jedzie do niego. Na pożegnanie wręcza Uli list miłosny.