SIŁA WYPADKOWA
Siła składowa - jedna z sił działających na dane ciało.
Siła wypadkowa - siła wszystkich sił składowych działających na dane ciało.
Składanie sił - znalezienie siły wypadkowej z kilku sił składowych działających na dane ciało.
Cechy siły wypadowej:
- Kierunek działania taki sam jak kierunek działania sil składowych,
- Zwrot zgodny ze zwrotem sił składowych,
- Długość równa sumie długości wektorów składowych.
Cechy siły wypadkowej:
- Wspólny punkt przyłożenia z siłami składowymi,
- Ten sam kierunek działania,
- Zwrot zgodny ze zwrotem siły składowej o większej wartości,
- Długość wektora równa różnicy długości wektorów sił składowych.
Zasada równoległoboku - reguła pozwalająca wykreślić wektor siły wypadkowej dwóch lub więcej sił składowych działających na ciało wzdłuż różnych prostych. Siła wypadkowa jest przekątną równoległoboku zbudowanego na siłach składowych. Przekątna ta poprowadzona jest z wierzchołka będącego punktem przyłożenia sił składowych.
RUCH - OPORY RUCHU
Zmiana prędkości ciała może nastąpić tylko w skutek oddziaływania z innym ciałem.
Tarcie - siły oporu ruchu ( pochodzące od oporu położenia, środowiska):
- Tarcie statyczne - gdy wprawiamy w ruch ciało znajdujące się w spoczynku,
- Tarcie dynamiczne - gdy zmieniamy prędkość ciała znajdującego się w ruchu.
Kierunek siły tarcia jest zawsze zgodny a zwrot przeciwny do wektora prędkości, z którą ciało się porusza.
Opór powietrza - tarcie pomiędzy poruszającym się ciałem a powietrzem.
Kształty aerodynamiczne, opływowe zmniejszają siłę oporu powietrza.
Zmniejszają tarcie:
- Gdy powierzchnia jest śliska,
- Gdy ciało się toczy,
- Używanie łożysk i smarów.
Przykłady siły tarcia:
- Hamulec a koło,
- Buty alpinisty a skała,
- Pocieranie rąk.
BEZWŁADNOŚĆ - 1 ZASADA DYNAMIKI NEWTONA:
Jeżeli na ciało nie działają żadne siły albo działające siły się równoważą, to ciało pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym.
Bezwładność - cecha ciała polegająca na zachowaniu stanu ( ruchu lub spoczynku), w którym się to ciało aktualnie znajduje.
NIUTON JAKO JEDNOSTKA SIŁY
Masa - określa ilość materii, która tworzy dane ciało fizyczne.
Ciężar ciała - siła, z jaką planeta przyciąga dane ciało.
Fc= m*g [ N= kg*m/s2 ]
Fc - siła ciężkości
m - masa ciała
g - przyspieszenie ziemskie g= 9,81 m/s2
Niuton - siła, która ciału o masie 1 kg nadaje przyspieszenie 1 m/s2. Im większa masa ciała tym większy ciężar tego ciała.
Gdy wypadkowa sił jest większa od 0, to ciało będzie się poruszać ruchem jednostajnie przyspieszonym, bo działa na nie konkretna, nie uzasadniona siła.
Jeżeli ciało porusza się pod działaniem stałej siły, to wartość przyspieszenia zależy od masy ciała i od działającej siły.
II Zasada Dynamiki Newtona – Jeżeli na ciało działa niezrównoważona siła, to porusza się ono ruchem zmiennym z przyspieszeniem (opóźnieniem) wprost proporcjonalnym do działającej siły lub siły wypadkowej, odwrotnie proporcjonalnym do masy ciała.
A(wektor)=F(wektor)/m
Swobodne spadanie ciał – swobodne spadanie ciał na Ziemię pod działaniem siły grawitacji.
Wszystkie spadające na Ziemię ciała poruszają się ruchem jednostajnie przyspieszonym.
Czas swobodnego spadania ciała nie zależy od jego masy, bo nie działa żadna inna siła oprócz siły grawitacji, a grawitacja jest dla wszystkich ciał wielkością stałą.
Przyspieszenie ziemskie – g=9,81m/s2
Czas spadania ciała zależy od oporu powietrza – im większa powierzchnia ciała, tym większy opór powietrza, więc tym dłuższy czas spadania tego ciała.
Im większa siła, tym większe przyspieszenie.
Im większa masa, tym mniejsze przyspieszenie.
a=2s/t2 a - przyspieszenie s - droga t - czas