Czy strój może być wyrazem uczuć narodowych?

Czy strój może być wyrazem uczuć narodowych? Wydaje mi się że tak, ponieważ bardzo często spotykamy się z pojęciem ubioru narodowego. Przecież od wieków wszyscy chcą ubierając się w odpowiedni sposób aby zamanifestować swoje pochodzenie, kulturę.

Przykładem mogliby być bohaterowie „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza. Podkomorzy krytykuje zapatrzenie na modę francuską i podaje przykład Podczaszego, pierwszego który w Litwie chodził „po francusku”. Polska szlachta śmiała się z jego pończoszek, klamerek i peruki – przypominającej kołtuna. Sam Podkomorzy i Sędzia byli bohaterami wiernymi tradycji Polskiej. Nosili się po szlachecku. Na żupan zakładali kontusz, następnie pas Słucki, a wysokie buty, szabla i konfederatka były dopełnieniem Polskiego stroju szlacheckiego.

Innym przykładem mogą być bohaterowie utworu Ignacego Krasickiego który – tak jak inni pisarze oświecenia, pragneli uczyć bawiąc. Pisał bajki i satyry w których ośmieszał głupotę odchodzenia od tradycji narodowych. „Żona Modna” to satyra na kobiety które czują pogardę dla Polskich obyczajów i kultury. „(...)Oto żona Piotra która jeździ tylko angielską karetą (...) Na złotym łańcuchu prowadzi myszkę(...)”. Nie może obejśc się bez „(...)Kucharzy cudzoziemskich i pantaloników modnych(...)”. W ogrodzie urządza cyprysowe gaje, stawia meczeciki i buduje holenderskie wanny. W jej stroju widać przepych: modne francuskie rękawiczki, falbanki, kokardki i misterne koki. Widać wyraźne uwielbienie dla kiczu oraz pogardę dla tego co polskie.
Warto jeszcze wspomnieć o manifestacji strojów narodowych na międzynarodowych zawodach sportowych. Kibice ubrani są w kolory naszych barw narodowych, często malując je sobie na policzkach. Na głowy zakładają czerwone czapki z białymi napisami. Na pewno w ten sposób dodają otuchy polskim zawodnikom. Wyrażają dumę z ich osiągnięć a jednocześnie radość z tego że są Polakami.

Dzisiaj nic się nie zmieniło, bo to za pomocą stroju narodowego kibicujemy wybranym sportowcom, podczas gdy oni nosza na plecach orła. W literaturze kpi się z ludzi zapatrzonych na modę zagraniczą jako negatywny przejaw zachowań Polaków. Sądzę że strój już w przeszłości był elementem który utożsamiał z danym narodem. Podkomorzy powoływał sie na Podczaszego, który ubierał się wedle mody francuskiej czyniąc z siebie pośmiewisko konserwatywnej szlachty. Byliśmy ludźmi w niewoli, ale to właśnie dzieki literackiej kpinie z modnisiów przetrwaliśmy jako naród. Potrzeba manifestacji wypływa z potrzeby człowieka, utożsamienia się z danym narodem,krajem. Świadomość korzeni jest niezwykle ważna dla każdego z nas.