Cechy dramatu współczesnego:
- budowa otwarta - brak podziału na akty i sceny
- teatr wewnętrzny - nie ma tradycyjnej akcji, istotne są myśli i przeżycia bohaterów „Kartoteka”
- rozbudowane didaskalia, które wprowadzają Czytelnika w świat utworu, ukazują przestrzeń w której toczy się akcja dramatu
- brak tradycyjnej akcji jako ciągu przyczynowo skutkowego, luźne sceny, inwersja czasowa, dość dokładnie określone miejsce akcji,
- kpiny z tradycji
- luźna kompozycja
- brak wyraźnego zakończenia „Kartoteka”
- występowanie chóru, który nie tylko komentuje akcję, ale bierze w niej również bezpośredni udział
- elementy sztuki collagu cytaty, przysłowia, aforyzmy, pomieszania wszystkich elementów bez wzajemnych związków
- występowanie dialogu tradycyjnego i pozornego (mówienie obok siebie np. rozmowa rodziców)
- utwór jest montażem różnych elementów „Kartoteka”
1. Podział na około 30 scen, sekwencji, po których następują chwile milczenia,
2. Kompozycja złożona z kluczowych scen pozwala w poetyckim skrócie przedstawić najdramatyczniejsze w dziejach Bohatera
- groteskowe ukazanie postaci rodzice traktują bohatera jak dziecko, mimo tego, że jest on dorosłym, dojrzałym człowiekiem (dyrektorem opretki)
- ogólna groteskowość sytuacji plan zabójstwa ojca i babci przez 5 - letnie dziecko
- teatr absurdu Mrożek
- znaczenie przestrzeni stroje, miejsce akcji, wystrój wnętrza zawarta w nich symbolika jest potrzebna do odnalezienia sensu dramatu
- Bohater dramatu współczesnego jest specyficzną jednostką
1. Bohater jest w zasadzie antybohaterem, to postać bierna bez określonego wieku, imienia, pozycji społecznej everyman, przeciętny, bylejaki
2. Artur jednostka nietypowa, działa sprzecznie z powszechnie uznanymi normami, symbol buntu