Agresja Niemiec na Polskę początkiem II wojny światowej.

Okres międzywojenny był okresem nastawionym na obronę kraju, nie na agresję wojskową na inne kraje. Opracowano w tym czasie plany obronne "Wschód" i "Zachód". Hitler wyznawał politykę "blitzkrieg" - czyli wojny błyskawicznej, chciał zniszczyć polskie siły na przedpolach Wisły. Domagał się też wojny totalnej - polegającej na zniszczeniu wojsk i ludności. Niemcy chcieli też tzw. fallwisse, czyli izolacji Polski w okresie działań wojennych.

Siły niemieckie to grupa armii północ i grupa armii południe. Obie stanowiły 2/3 sił niemieckich. Natomiast jednostki niemieckie rozstawiono wzdłuż granic:
- granica pn: samodzielna brygada operacyjna "Narew" i Armia Modlin; Pomorze: Armia Pomorze;
- granica zach: Armia Poznań, A. Łódź, A. Kraków; granica pd: Armia Karpaty.

Naczelne dowództwo przejął Rydz - Śmigły. Atak na Polskę rozpoczyna się 1 września o 4.45 strzałami z pancernika. Zaczyna się wojna obronna. Atak poprzedzają liczne prowokacje niemieckie, np. 31 sierpnia w Gliwicach - atak na radiostację. 1 faza wojny obronnej: od 1 do 6 września. Do 3 września trwają wojny graniczne. 6 września odcięto Pomorze od Polski. Westerplatte broni się 7 dni. 1 dzień broni się Poczta Polska w Gdańsku. Jednostki polskie zaczynają się wycofywać. Zawodzi łączność dowódcy z wojskami. I nie otrzymujemy pomocy militarnej. 3 września Anglia i Francja wypowiadają Niemcom wojnę - jest to pomoc polityczna dla Polski. Lecz w Abbeville 12 września podjęto decyzję o niepomaganiu Polsce militarnie. 2 faza wojny od 7 do 17 września. Obrona kształtuje się na granicy Narew, Wisła, San. Nadal zawodzi komunikacja co sprzyja Niemcom. 3 dni bronią się tzw. polskie termopile (Wizna). Na pd. Niemcy docierają pod Lwów, lecz go nie zdobywają. 8 września Niemcy próbują zdobyć Warszawę. Dochodzi do bitwy pod Bzurą (9-20 września). Polaków zmuszono do kapitulacji. Była to najcięższa bitwa polskiego września.