Energia.

Energia to podstawowa wielkość fizyczna, opisująca zdolność danego ciała materialnego do wykonania określonej pracy.

Rozwój społeczny i gospodarczy każdego państwa wiąże się ze zwiększonym zapotrzebowaniem na energię. Stąd światowa produkcja surowców energetycznych od czasu pierwszej rewolucji przemysłowej systematycznie wzrasta.

Źródła energii - nazywane inaczej nośnikami energii - dzieli się na:


Nieodnawialne, czyli surowce energetyczne, tj.: węgiel kamienny, węgiel brunatny, ropa naftowa, gaz ziemny, torf, łupki i piaski bitumiczne, pierwiastki promieniotwórcze (uran, tor i rad);

Odnawialne, do których należy siła spadku wody, energia wiatru, energia słoneczna, energia wody morskiej (prądów, fal, pływów, różnic temperatury), energia geotermiczna i energia biomasy.

Wprawdzie przez środki oszczędzania energii z jednej strony i przez polepszenie współczynnika sprawności przy przetwarzaniu energii z drugiej strony, udało się w krajach wysoko rozwiniętych utrzymać na stałym poziomie, a nawet zmniejszyć, zużycie energii to sytuacja ta w innych krajach wygląda inaczej. Według przewidywań do pokrycia tego zapotrzebowania wybieranych będzie wiele dróg:

umocni się korzystanie z kopalnych źródeł energii, przy czym okazało się, że ich zasoby są o wiele większe niż wcześniej podejrzewano w coraz szerszym zakresie korzystać się będzie z alternatywnych źródeł energii

Klasyczne źródła ropy naftowej wystarcza na 100 lat, ale złoża ropy w piaskach i łupkach wystarczą na kolejne 100 lat. Ziemskie złoża węgla kamiennego mogą być eksploatowane przez 1000 lat. Na świecie coraz częściej wykorzystywać się będzie energię wody. Na wykorzystanie energii słonecznej w skali przemysłowej nie ma co liczyć. Po pierwsze energia ta jest wciąż za droga a po drugie tereny o największym nasłonecznieniu leżą daleko od wielkich ośrodków odbiorczych.

Do tej pory wykorzystywano głównie energię poprzez spalanie węgla, dziś wiemy, iż istnieją inne źródła energii, z których możemy korzystać.

Perspektywy wyczerpania się zapasów paliw kopalnych oraz obawy o stan środowiska naturalnego człowieka znacznie zwiększyły zainteresowanie odnawialnymi źródłami energii w latach dziewięćdziesiątych i w konsekwencji doprowadziły do dużego wzrostu ich zastosowań w kilku krajach. Od roku 1990 ilość energii (ciepła i energii elektrycznej) wytwarzanej z energii promieniowania słonecznego wzrosła ponad dwukrotnie, a z energii wiatru czterokrotnie. Po podpisaniu Protokołu z Kioto w grudniu 1997 roku odnawialne źródła energii weszły w nowy i ważny etap rozwoju.

Technologie odnawialnych źródeł energii rozwinęły się już do takiego stopnia, że mogą konkurować z konwencjonalnymi systemami energetycznymi. Odnawialne źródła energii są źródłami lokalnymi, toteż mogą zwiększyć poziom bezpieczeństwa energetycznego zmniejszając eksport paliw kopalnych, stworzyć nowe miejsca pracy, szczególnie w małych i średnich przedsiębiorstwach, promować rozwój regionalny. Moduł o wy charakter większości technologii odnawialnych źródeł energii pozwala na ich stopniowe rozszerzanie w miarę potrzeb, co ułatwia ich finansowanie. Pamiętać należy również o olbrzymich korzyściach dla środowiska naturalnego człowieka płynących ze stosowania tych technologii.